Σε θελω εδω.

Μη με κοιταζεις πια. Μην μενεις εδω ουτε σαν φιλος.
Συγγνωμη,αν γινομαι κακια. Μα σ'αγαπω πολυ.
Δεν γινεται τιποτα αλλο πια. Κλεινομαι στον εαυτο μου.
Σαν εκεινα τα νυχτολουλουδα. Οπως λες και εσυ.
Δεν ξερω τι γυρευω ακομη εδω. Τι ψαχνω. Δεν ξερω.
Εσυ εφυγες και τελειωσαν ολα αναθεμα.
Και μενω σε εκεινες τις παλιες τις αναμνησεις.
Στις φωτογραφιες και στα ονειρα.
Δεν παιρνω αποφαση να προχωρησω.
Οταν μεθαω,βλεπω στα ματια σου τον ερωτα.
Το ξερεις?
Παντως,ακομα και αν καποτε αγαπηθηκαμε αμοιβαια
ολο αυτο θα μεινει ενα ατελειωτο σαρδαμ,αξεδιαλυτο.
Γιατι καποια πραγματα δεν ειπωθηκαν.
Αλλα δεν αξιζαν καν να ειπωθουν.
Και αλλοτε η σιωπη εκανε τον χειροτερο θορυβο.
Και αν ημασταν θεατρινοι -ξερεις πως μονο ετσι βρισκομαι στο στοιχειο μου-
κατω απο τα φωτα θα υπηρχαν κρυφοι ποθοι και ανομολογητες συγγνωμες.
Συγγνωμη που δεν επαιξα σωστα. Οι κανονες δεν μου εγιναν γνωστοι.
Συγγνωμη που σ'αγαπησα τοσο. Και μου ειχες πει να προσεχω.
Ξερω για τι εφαγα τα μουτρα μου,μην ανησυχεις.
Οσο μελοδραματικο και αν ακουστει εγω σ'αγγιξα.Σε ενιωσα.
Και σε εμαθα αγαπη μου. Απο την καλη και απο την αναποδη.
Δεν μπορεσα να αγγιξω τις ευαισθησιες σου.
Καταφερα να σ'εκνευρισω,να σε πονεσω μα οχι να σε κανω να παθιαστεις.
Ισως να μην σου ταιριαζα κιολας,ποιος ξερει?!
Κουραστηκα να λεω αοριστιες.
Η αληθεια ειναι πως μου λειπεις.
Θελω να σε δω. Για ενα βραδυ,για μια ωρα,μια στιγμη.
Και υστερα φυγε ξανα. Μα ελα για μια τελευταια φορα.
Κρατα με στην αγκαλια σου και μιλησε μου.
Δειξε μου τον ερωτα ενα ακομα βραδυ.
Πηγαινε με στον παραδεισο και υστερα στην κολαση οπως εσυ ξερεις.
Θελω να σε δω να νευριαζεις,να ξεσπας,να βριζεις.
Θελω να σε δω να μ'εκδικεισαι.
Θελω να σε δω παθιασμενο και ερωτευμενο.
Θελω να σε ψαξω σε ολη την πολη.
Θελω να πιω νερο απο εκει που θα πλυθεις.
Θελω να σε γδαρω για να πονεσεις.
Θελω να γυρισεις.
Κανε κατι..

Παραλογισμοι....

Σε εχασα και εχασα μαζι και εμενα.
Δεν ξερω ποιον κοροιδευω γελωντας και δηθεν διασκεδαζοντας.
Εσενα,εμενα ή τους φιλους? Ειμαι αδεια! ΑΔΕΙΑ! Αν ησουν εδω,θα με ενιωθες.
Eσυ παντα με νιωθεις. Και τωρα τι? Παλι θα χαραμιστω σε κατι ανουσιες σχεσεις.
Παλι θα πληγωσω ανθρωπους που δεν μου φταινε. Και ισως πληγωθω και εγω.
Ειναι εκεινη η μανια αυτοκαταστροφης που με πιανει,τον καιρο που σε πιανουν εσενα τασεις φυγης.
Εσυ με ενιωσες,το ξερω. Εσυ μ'αγαπησες. Το ειδα στα ματια σου. Τα ματια δεν λενε ψεματα. Δεν μπορει να εκανα τοσο λαθος. Ειδαλλως,τι? Τι αξιζες? Τ'αξιζες ολα αυτα? Αξιζες ολους τους μηνες που εμεινα κοντα σου? Αξιζες την καταστροφη μου,τα δακρυα μου,την ζηλεια μου,την παρανοια μου,την αγαπη μου?
Αλλα και παλι,εχει σημασια? Εσυ εχεις φυγει και εγω ψαχνω την αγαπη στα δωρα σου,στις φωτογραφιες μας,στις αναμνησεις μας. Γιατι τωρα η αγαπη ξεφτισε,χαθηκε,ξοφλησε,τελειωσε,πεθανε. Και το μονο που αφησε ειναι πικρα και πονος.
Πονος γιατι δεν προλαβα,γιατι δεν εζησα,γιατι δεν πεθανα για σενα. Γιατι το ηθελα.
Και τωρα σε μισω,θεε μου εγω ξερω ποσο σε μισω!
Και θελω να ξεσκισω την σαρκα σου,θελω να πονεσεις,να πονεσεις οσο πονεσα γαμωτο σου. Οχι για να νιωσω αγρια χαρα.Δεν εχω καμια ορεξη να παθιαστω με τον πονο σου. Απλα για να καταλαβεις εσυ,τι ενιωσα οταν εφυγες.
Εφυγες,απλα διχως εξηγησεις. Διχως πολλα-πολλα.
Και δεν ξημερωνουν πια οι νυχτες. Και δεν υπαρχει ο ουρανος,η βροχη,ο ανεμος,τα αστερια,το φεγγαρι.
Και δεν πιστευω πουθενα,δεν ελπιζω τιποτα,δεν περιμενω τιποτα. Μενω φυλακισμενη στον μικροκοσμο που μου χαρισες εσυ.
Σ'αγαπαω και τωρα αν γυρισεις εγω θα σε δεχτω. Μα,δεν θα γυρισεις και το ξερω.
Τωρα,εισαι με αλλη. Μα δεν θα σ'αγαπησει οσο εγω. Δεν θα υπομεινει τοσα οσο εγω.
Και αν σε παρω τηλεφωνο καποιο βραδυ κλαιγοντας,μη παρεις στα σοβαρα οτι πω.
Μαλακιες θα ειναι. Μαλακιες και θεατρινισματα. Εσυ αλλωστε τα'χεις καταλαβει αυτα.
Αλλη μια νυχτα που δεν εχει νοημα ρε πουστη μου.
Παλι μεσα σε ανοητες σχεσεις. Δεν αντεχω ρε γαμωτο.
Γυρνα ρε γαμωτο... :/
Ελπιζω στον καλυτερο γιατρο,τον χρονο.
Ευελπιστω να'ρθει η στιγμη που να σε δω εξω και να σε φτυσω καταμουτρα.
Μονο αυτο σ'αξιζει και το ξερω.
Αλλα η καρδια μου ειναι αλητισσα και κολλαει σ'αλητες.
Αραγε ποσο χαμογελας τωρα?
Εγω καθολου.

Μου λειπεις.

Παλι θα φυγεις προτου καν χαραξει.
Και τι θα μεινει?
Το αρωμα σου στα σεντονια.
Τα αποτσιγαρα στο σταχτοδοχειο.
Καποια ρουχα πεταμενα.
Ισως και μια θλιψη να αιωρειται.
Δε σου μιλησα.
Oι σκεψεις ομως δεν θαβονται ποτε.
Εχω αναγκη να εισαι εδω,λοιπον.
Να σε κοιταζω απλα.
Να σ'αγγιζω ποτε-ποτε.
Να ειμαι στην ζωη σου ρε γαμωτο.
Οπως ημουν παλια.Οπως ημουν εδω και 9 μηνες.
Με ειχες βασιλισσα,με κοιτουσες με λατρεια και τωρα τι?
Απο τοτες που'φυγες κατι εσπασε.
Οχι μεσα μας,οχι ευτυχως.
Αλλα τωρα,εχεις νεους φιλους,νεα ζωη.
Και εγω μενω εδω στα ιδια.
Και σε ζηλευω Θεε μου.Σε ζηλευω.
Γιατι εισαι ελευθερος.
Εγω δεν ειμαι.Εγω δινω λογαριασμο για ολα.
Οχι μονο στους γονεις. Σ'ολους.
Και εγω θελω να φυγω,να ζησω.
Και υστερα με παιρνεις τηλεφωνο.
Και δεν ρωτας για ολα αυτα.
Δεν αναρωτιεσαι αν νιωθω,πως νιωθω.
Μιλας εσυ συνεχεια,για αλλους.
Για παιδια -γαματα- που γνωρισες
για το νεο σπιτι,για την σχολη
για τα στεκια,τα μπαρακια.
Με κανεις να νιωθω ξενη.
Σ'ευχαριστω.Συγχαρητηρια.
Με ρωτας τα νεα μου
και στρεφω ξανα την συζητηση σε εσενα.
Σε ρωταω ποσο καπνιζεις,αν κοιμασαι,
ποσα πινεις,τι τρως.
Αν το σπιτι ειναι οκ,αν χρειαζεσαι τιποτα.
Σε ρωταω αν περνας ομορφα,αν σου λειπω.
Και μου λες ''Ολα καλα.Παλευεται''.
Εσυ ναι,το ξεχασα.Εισαι αντρας
Τ'αντεχεις ολα.Τα μπορεις ολα.
Και με κανεις να χαιδευω το καθε φερσιμο σου.
Εξ αιτιας ερωτα.
Και με πληγωνεις με την ιδια ευκολια που με αποθεωνεις.
Εξ αιτιας επιρροης.
Και εγω πως τα περναω εδω?
Τιποτα. Εφυγες εσυ και δεν ξερω.
Σαν να εχασε το νοημα του ο κοσμος.
Σαν να αδειασε στα ξαφνικα.
Και εγω κανω βολτες στα στενα σοκακια που πηγαιναμε.
Και περναω απο τα παγκακια που καθομασταν.
Απο τις σκαλες που φιλιομασταν ή μαλωναμε?
Απο το μερος που πηγαινες οταν ''κρυβοσουν''.
Και θυμαμαι στα σιωπηλα.Αναπολω και γελαω.
Θυμαμαι τις απεγνωσμενες νυχτες των χωρισμων μας.
Που ερχομουν ή εγω να σε βρω ή εσυ.
Τα τηλεφωνα που με επαιρνες τυφλα και με παρακαλουσες.
Τα τηλεφωνα που σε επαιρνα εγω κλαιγοντας.
Και θυμαμαι και τις παθιασμενες νυχτες.
Που καναμε ερωτα και μου ψιθυριζες πως μ'αγαπας.
Που εβλεπα τα ματια σου και πιστευα
πως ολη η ευτυχια αρχιζει και τελειωνει σ'αυτα.
Το κακο ειναι οτι το πιστευω ακομα.
Θυμασαι στην Ροδο,στην παραλια οι δυο μας καθε βραδυ.
Τις βολτες μας και το γελιο σου.
Εκεινο το γελιο σου που μου δινει ζωη.
Δεν σε χορτασα...δεν σε χορτασα.
Ισως να ηταν νωρις για εμενα.
Τωρα ερχεσαι για ενα Σαββατοκυριακο.
Και πρεπει να πουμε τα νεα μας,να μαλωσουμε,να νιωσουμε ζευγαρι.
Υπαρχουν τα πρεπει. Και ποια ειναι τα θελω?
Τα θελω μας ειναι να μεινεις εδω.Δε γινεται ομως.Δεν...
Μη με ξεχασεις αγαπη μου...
Να προσεχεις τον εαυτο σου.
Να μη καπνιζεις τοσο. Να προσεχεις.
Σ'αγαπαω αγαπη μου.Σ'αγαπαω.

Καγκελα παντου!

Ειμαι φυλακισμενη. ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ.
Στα ονειρα αλλων. -Των γονιων μου για παραδειγμα-
Στα ονειρα τα δικα μου,που ακομα δεν εχω καταφερει να εκπληρωσω.
Σε κατι λογια,που δεν ειπα ποτε.
Σε κατι ποθους,που δεν ομολογησα ποτε.
Σε καποιες πληγες,που ματωνουν με το παραμικρο.
Στις αναμνησεις που με κρατανε δεμενη στο παρελθον.
Στις εντυπωσεις που εχουν αλλοι για την ζωη μου.
Στις σκεψεις του καθενος.
Στην μικρη την πολη οπου ζω.
Οπου ολα ειναι ιδια. Απο τα μαγαζια μεχρι τους ανθρωπους.
Και οσο και αν φανει εγωιστικο,αξιζω σιγουρα κατι καλυτερο.
Γιατι αυτος ο κοσμος,δεν ειναι για εμενα.
Αξιζω περισσοτερη ομορφια.
Και θελω να φυγω,να ζησω ελευθερη.
Και εγω την ελευθερια ψαχνω.
Οπως ολοι.
Ολοι οι δηθεν επαναστατες,ολοι οι πνιγμενοι εφηβοι.
Που την ψαξανε στα ναρκωτικα,στην μουσικη και στο σεξ.
Και η δικη μου η ψυχη,την ποθει οσο τιποτα αλλο.
Και ποιος ειναι ελευθερος?
Eλευθερος ειναι αυτος που μισιεται οσο κανεις
μα ομως κανεις δεν μπορει να τον αγγιξει.Να τον πλησιασει.
Ελευθερος ειναι σου λεω,ο αητος που κατορθωσε και εφτασε στον ουρανο περηφανα.
Και αν ερθει καιρος που θα πατατε επι του πτωματος μου
και θα μιλατε για εμενα χωρις να ειμαι εκει
δεν θα με νοιαξει καν.
Γιατι θα εχω φυγει μακρια και δεν θα εχω γινει σαν εσας που σας φοβαμαι.
Θα προφτασω να φυγω προτου μπερδεψω την αληθεια με το ψεμα
και το παθος με την καταστροφη.
Τωρα η μονη διαφυγη,ειναι το θεατρο.
Εκεινο εκανε τον ανθρωπο που εχετε σημερα μπροστα σας.
Με μορφωσε περισσοτερο απο καθε σχολειο.
Τ'αγαπησα περισσοτερο απο καθε ανθρωπο.
Δοθηκα σ'αυτο περισσοτερο απ'οτι δοθηκα σε καθε ερωτα.
Ειναι το μονο πραγμα στο οποιο προσπαθω να γινομαι συνεχως καλυτερη.
Και σ'αυτη την μιζερη καθημερινοτητα
αναμεσα σε μιζερους πραγματικα ανθρωπους
οτι πιο λαμπρο ειναι εκεινο. Το θεατρο.
Εσυ μπορεις να τ'αποκαλεις απλη τρελα.
Εγω το λεω σταση ζωης.
Οποιος δεν γοητευτηκε απο το θεατρο
θα παει στην κολαση.
Να το θυμαστε.
Φυλακισμενη σε οσα με προκαλουν.
Φυλακισμενη στο παθος.
Φυλακισμενη στους ρολους.
Φυλακισμενη στην ιδια μου την ψυχη.
Καγκελα παντου!
Και δεν υπαρχει ουτε χαραμαδα για να ξετρυπωσω.
Που θα παει...
Θα βγω...

Τα γιασεμια.

Μη με κοιτας. Οχι τωρα. Οχι πια.
Απομακρυνσου. Κρυψου για να μη με πληγωσεις.
Δωσε μου τα ονειρα και τις στιγμες που εκλεψες.
Παρε πισω τα φιλια,τις αγκαλιες και τα λογια.
Δωσε μου πισω εκεινα τα βραδια που χαραμισα.
Παρε πισω εκεινες τις απελπισμενες πραξεις.
Πριν φυγεις ομως,μαθε οτι ημασταν ανοητοι.
Εσυ 18,εγω 16 και δεν μπορεσαμε να χειριστουμε σωστα εναν ερωτα.
Δεν μπορεσαμε να ξεχωρισουμε τον αναστεναγμο της αγαπης,απο τα βογγητα του ερωτα.
Δεν μπορεσαμε να ξεχωρισουμε το λευκο του γιασεμιου απο το λευκο της παραφροσυνης.
Δεν μπορεσα να ξεχωρισω το θεατρο απο το παθος μου για σενα.
Δεν μπορεσες να ξεχωρισεις τα πρεπει απο τα θελω.
Δε μπορεσαμε να ξεχωρισουμε την ζηλεια απο την εμπιστοσυνη.
Ισως τωρα που θα φυγεις,να παψω να βλεπω στα ματια σου την ζωη μου.
Και ισως παψεις και εσυ να με βλεπεις σαν εκεινη που σου αλλαξε την ζωη.
Καθε φορα που σε κοιτω,κοιτω τα λαθη μου.
Ισως τελικα το λαθος μου,το μεγαλυτερο να ηταν οτι σε ερωτευτηκα.
Αλλα δεν μετανιωνω. Μονο που να,ειμασταν αχαριστοι.
Δεν εφτανε να πιστεψω στα ματια σου.
Δεν εφτανε να πιστεψεις στο πεπρωμενο.
Δεν σε κατηγορω για τιποτα,παρα μονο για αυτα που πρεπει.
Ξερω τα σφαλματα μου.
Χαθηκα στον εγωισμο μου.
Χαθηκες στην ζηλεια σου.
Χαθηκαμε,στα παθη στα ανθρωπινα.
Τιποτα δεν ηταν αρκετο για εμας.
Ουτε οι υποχωρησεις,ουτε οι συζητησεις.
Σε βαφτισα αρχη του τελους μου,μα τωρα πια ξερω.
Ησουν παντα ενα ονειρο. Ενα ομορφο ονειρο.
Πως να μπορεσω να ξεχωρισω τα αστρα απο τα ματια σου?
Πως να μπορεσω να ξεχωρισω τον θανατο απ'τις βραδιες που εισαι μακρια μου?
Πως να μπορεσω να ξεχωρισω το αγαπημενο μου τραγουδι απο την φωνη σου?
Και τωρα μη ψαχνεις τις αιτιες. Φυγε μονο.
Ισως να φταιει που δεν ημουν παντα εκει.
Ισως φταιει που εφυγες μακρια.
Δεν ημουν ικανη να σε κρατησω.
Προσπαθησα και δεν μπορεσα.
Τωρα θα σε ψαχνω στα ονειρα εκεινα τα θολα.
Θα σε ψαχνω στα στεκια σου.
Θα σε ψαχνω στα γραμματα σου.
Πως να μπορεσεις να ξεχωρισεις την ειρωνεια μου απο το σ'αγαπω μου?
Πως να μπορεσεις να ξεχωρισεις την εγνοια μου απο την ζηλεια μου?
Πως να μπορεσεις να ξεχωρισεις τα ψευτικα δακρυα απο τα αληθινα?
Καναμε λαθη. Μα,τωρα φυγε και πισω μη κοιτας.
Μη δωσεις υποσχεσεις ξανα. Ασε να γινει,οτι ειναι να γινει.
Κρυψου. Ντρεπομαι τοσο πολυ.
Οχι εσενα. Τα γιασεμια.
Τα αγαπημενα μας λουλουδια.
Τα γιασεμια.

Βροχη δυνατη. Τα παρεσυρε ολα στο περασμα της.
Οι δρομοι,ρυακια. Και εμεις οι δυο να τρεχουμε.
Πιασμενοι,γα να μη χαθουμε τσαλαβουτουσαμε στις λασπες.
Τι γελιο,ειχαμε ριξει! Κατσαμε κατω απο ενα υποστεγο.
Λαχανιασμενοι,προσπαθησαμε να βρουμε την ανασα μας.
Εβγαλες τσιγαρο. Και τοτε μου ειπες. Για το ονειρο σου.
Εξομολογηθηκαμε,γελασαμε,κλαψαμε,φωναξαμε. Γιναμε λιωμα.
Kαι τι καταλαβαμε?
Οι πληγες μειναν και συνεχιζουμε να τις γλυφουμε σαν τις γατες.
Και εκεινα τα ανομολογητα τα παθη,που δεν τα παραδεχομαστε ουτε στους εαυτους μας ειναι ακομα μεσα μας και μας σιγοτρωνε την ψυχη.
Δεν ξερω τι κρυβεται πισω απο ενα απλο ''Θελω να πεταξω''.
Δεν ξερεις τι κρυβεται πισω απο ενα απλο ''Θελω να γινω ηθοποιος''.
Και ουτε θα μαθεις. Και ουτε θα μαθω.
Και ελα,υστερα να ξεχωρισεις εσυ την μυρωδια του βρεγμενου χωματος
απο εκεινη της μοναξιας που πλυμμηριζει τους ανθρωπους.
Ρε Γιωργο εσυ και εγω ξερουμε καλυτερα. Το παθος παει πανω απ'ολα.
Γιατι το πουστικο σε κυριευει και σε παει οπου θελει αυτο.
Ευτυχια για εσενα,ειναι να'χεις 2 φτερα και να ακουμπας τα συννεφα.
Ευτυχια για εμενα,ειναι να ειμαι πανω στην oλοφωτιστη σκηνη και να παιζω.
Και η ευτυχια μας,οπως και τα ονειρα μας εχουν χρωματα διαφορετικα.
Xρωμα μενεξεδι τα δικα μου, χρωμα βαθυ μπλε τα δικα σου.
Και θυμασαι?Μου το ειπες.
Ο ουρανος την αυγη γινεται μενεξεδης.
Και θυμασαι? Στο ειπα.
Οταν νυχτωνει,ο ουρανος γινεται βαθυς μπλε.
Ναι,αγαπη μου.Εκει ταιριαζουν τα ονειρα μας.
Διπλα απ'τα αστρα.
Θα καταφερουμε να μεινουμε σε μια μερια ρε συ?
Δεν ειμαστε για ενα μερος εμεις.
Θελουμε να φευγουμε.
Εσυ βρηκες ως διαφυγη το πεταμα.Εγω το θεατρο.
Aλλα ως ποτε?Δεν ειμαστε για εδω εμεις.
Πρεπει να φυγουμε,να χαθουμε.
Να πεταξουμε,να ερμηνευσουμε.
Να τραγουδησουμε μαζι,να πιουμε.
Γιατι ειμαστε φιλοι,κολλητοι.
Και ξερω πως εσυ δεν θα με κρινεις.Δε θα με δικασεις.
Οτι και αν κανουμε,οφειλουμε να σταθουμε ο ενας στον αλλον.
Σ'αγαπω,οχι γιατι εισαι ο καλυτερος. Ουτε επειδη εισαι ξυπνιος.
Επειδη εισαι ο Γιωργος ρε.Καταλαβες?
Γιατι εγω και εσυ ξερουμε τι ειναι η αγαπη.
Ειναι αρωμα,ειναι ονειρο.
Και η ζωη τριανταφυλλο. Με διασπαρτα αγκαθια.
Το ξερουμε,φιλε.

Ψευτικη φιλια,ψευτικα λογια,ψευτικες αγκαλιες.

Υπαρχει αραγε κατι το αληθινο?

Κουραστηκα και θελω να το τελειωσω ολο αυτο!
Με κουρασαν τα ψεμματα η υποκρισια οι δηθεν.
Γιατι υπαρχουν μονο λογια.
Λογια μεγαλα και ακριβα.
Μα κατω απο αυτα δεν υπαρχει τιποτα.
Μονο ψεμα. Καταντια ειναι αυτο.

Αυτος ο κοσμος δεν ειναι για εμενα.
Aργησα να το καταλαβω.
Αυτο δεν ειναι ζωη. Ειναι οφθαλμαπατη.

Αρνουμαι πια να παλευω για κατι το ψευτικο.
Αρνουμαι να ελπιζω σε ψευτικα ιδεωδη.
Οπως στην φιλια,στην συγκεκριμενη περιπτωση.
Εγω δεν ειμαι πολιτικος για να κανω ''δημοσιες σχεσεις''.
Ειμαι ανθρωπος σαν τους αλλους.
Και εχω αναγκη να εχω διπλα μου ενα φιλαρακι αληθινο.
Γιατι οι πραγματικοι φιλοι,ειναι κατι πλασματα πραγματικα υπεροχα.
Υπεροχα και δυσευρετα. Σπανιοι σαν θησαυρος.
Και ολοι απο ενα τετοιο ατομο εχουν αναγκη.
Το ιδιο και εγω.
Ενα ατομο που θα φερει μαζι του την ευτυχια και την πληροτητα.
Μαζι του θα μοιραστω τον πονο και την χαρα μου.
Τις μερες και τα χρονια μου.
Καποιον με τον οποιο να μπορω να σκεφτω
να αισθανθω ασφαλεια,να χαθω,να ταξιδεψω,
να μοιραστω μαζι του την αληθεια και τα ονειρα μου.
Να ξερω πως θα ειναι εδω οταν τον χρειαστω.
Να του δινω και να μου δινει.
Να ακουω την φωνη του χωρις να μου μιλαει
να μπαινω στην ψυχη του και να ξερω τι σκεφτεται προτου μιλησει.
Ο Τσεχωφ μαλιστα εχει γραψει σχετικα με την φιλια
«Η φιλία είναι ένα μονοπάτι, πάνω στο οποίο πρέπει να περπατάς καθημερινά, διαφορετικά καλύπτεται με αγριόχορτα και το μονοπάτι χάνεται.»
Το πιστευω. Καθε μερα πρεπει να υπαρχει ενδιαφερον και αγαπη.
Ετσι με την παροδο του χρονου,θα δημιουργηθει μια σχεση αληθινη
που θα στηριζεται στον αλληλοσεβασμο πανω απο ολα.
Aπο την αλλη
Ο J. Morrison τραγουδούσε
«A friend is someone who gives you the total freedom to be yourself».
Σωστος,ετσι?
Περα απο τα θεωρητικα,ερχονται καποιες στιγμες στην ζωη μας
που συνειδητοποιουμε καποια πραγματα που μας τρομαζουν.
Γιατι ειναι πολυ ευκολο να χαθει το οτιδηποτε. Ποσο μαλλον μια φιλια.
Ο ανθρωπος,ειναι μονος του. Ετσι πιστευω.
Μοναχα στον εαυτο μου μπορω να στηριχτω ολοκληρωτικα.
Μοναχα τον εαυτο μου μπορω να εμπιστευω απολυτα.
Οι ανθρωποι,ειναι εγωπαθεις,εγωιστες και πανω απο ολα
παρεξηγουν καποιες καταστασεις.
Φταιει που το ''σ'αγαπω'' εχει γινει τοσο ευχρηστο οσο και το ''Ελεος''.
Φταιει που θεωρουμε καποιον φιλο μας βασισμενοι σε ασημαντα κριτηρια.
Γιατι φιλος με καποιον δεν εισαι μοναχα οταν κανεις χαβαλε με καποιον
ή οταν περνας καλα μαζι του.
Σιγουρα ειναι και αυτα απαραιτητα
αλλα προσωπικα πιστευω,πως δεν εχουν πρωταρχικη σημασια.
Προσωπικα,εχω γνωρισει παρα πολλους.
Και υποτιθεται πως κανουμε και παρεα.
Και ομως. Οσο πιο πολλοι ειναι γυρω σου,τοσο πιο μονος εισαι.
Και εγω ξερω πως κατι ξενυχτια και κατι μεθυσια ειναι τελειως δηθεν.
Και ξερω ακομα,πως το σ'αγαπω για να το πεις και να το εννοεις
πρεπει να εχεις πονεσει για να το νιωσεις.
Πρεπει να εχεις ψαξει πολυ μεσα σου για να τολμησεις να το πεις.
Αυτο το κειμενο,ειναι παραγγελια απο μια φιλη,αληθινη.
Για ψευτικες σχεσεις.Προτιμησα να γραψω για μια αληθινη φιλια.
Δεν ηταν ευκολο. Ισως το πιο κουραστικο κειμενο.
Δεν ξερω αν ειναι καν καλο.
Παντως,θελω να πω στην συγκεκριμενη κοπελα
πως δεν αξιζει να αναλωνεται σε ψευτικες σχεσεις
ουτε να μενει στα λογια.
Γιατι οι πραξεις ειναι αυτες που μετρανε και μου το εχει τονισει η ιδια αυτο.
Συνοψιζοντας λοιπον...
Φιλια,ειναι αγαπη. Να μοιραζεσαι να σεβεσαι να γελας να κλαις να νιωθεις ανετα.
Φιλια ειναι να λες πραγματα,που δεν θα τα ελεγες αλλου.
Να εχεις ενα στηριγμα,να εισαι στηριγμα.
Ειναι μια χαρα,ενα κερασμα,ενα δωρο μια συζητηση.
Καποιοι φιλοι μου λειπουν.
Ξερω πως οταν βρεθουμε θα'ναι σαν χθες.
Και αληθεια...
αν οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο
οι παλιες φιλιες που κρυβονται?




Για την Κατερινα. (:

Σε ξερω τοσο λιγο καιρο.
Μα,απο την αρχη σε συμπαθησα καφρε μου. (L)
Γιατι εχεις δικια σου μαγκια.
Εξω καρδια,τρισχαριτωμενος που λες και εσυ και γενικα εισαι all the money.
Μου εμαθες οσα ειχα ξεχασει.
Τι σημαινει ζωη,τι σημαινει να σε αγαπανε,τι σημαινει να εχεις ενα φιλαρακι.
Γιατι αυτο εισαι. Ενα φιλαρακι στο οποιο μπορω και λεω τα παντα.
Ενα φιλαρακι το οποιο οταν κανω μια μαλακια δεν με κραζει αλλα με παιρνει αγκαλια.
Ενα φιλαρακι το οποιο οταν θελει να μου κανει καποια παρατηρηση,μου τη λεει ευγενικα και δεν μου τα χωνει.
Ενα φιλαρακι που δεν μου λεει και ουτε θα μου πει ποτε πιστευω ''Στα'λεγα εγω''.
Ξενυχτια στα τηλεφωνα,ξενυχτια σε σκοτεινες γωνιες.
Με τις μπυρες,με τα τσιγαρα,με την μουσικη,με το γελιο σου.
Εισαι εδω και στα ασχημα και στα ομορφα.
Σ'εχω δει να δακρυζεις επειδη εκλαιγα.
Ναι,Γιωργακη μου το καταλαβα οτι δεν μπηκε κατι στο ματι σου.xD
Σ'εχω δει να μου λες αστεια και ιστοριες για να γελασω.
Σ'εχω δει να εισαι στα δυσκολα μαζι μου,ακομα και οταν εσυ ησουν πιο σκατα ακομα.
Αγορι μου σοβαρα,ειναι στιγμες που λεω πως μπα δεν παιζει να εισαι απο την γη εσυ.
Εχεις κατι μαγικο. Εισαι σαν φυλακας αγγελος μου.
Με προσεχεις, μ'αγαπας, με νοιαζεσαι.
Και μια φορα σε ρωτησα ''Γιατι?''.
Και γυρισες ρε μαλακα και μου ειπες ''Γιατι ξερεις να αγαπας''.
Εισαι ατομο που αγαπα την ζωη.
Εισαι ατομο που γουσταρει το θεατρο.
Εισαι ατομο που ονειρευεται.
Ok. Εισαι ενας μικρος Θεος για εμενα.
Σ'ΑΓΑΠΑΩ. Για καθε στιγμη που μου εχεις χαρισει.
Σ'ΑΓΑΠΑΩ γιατι οποτε το ζητουσα εμπαινες msn.
Σ'ΑΓΑΠΑΩ γιατι παντα μου σηκωνεις το τηλεφωνο.
Σ'ΑΓΑΠΑΩ γιατι εισαι εδω ΜΟΝΟ για μενα.
Σ'ΑΓΑΠΑΩ γιατι με κανεις και νιωθω Θεα.
Σ'αγαπαω και εσυ δεν το πιστευεις.
Γιωργο με τον καιρο θα το καταλαβεις.
Ετσι απλα. Θα το δεις. :)

Θα'θελα να ημουν το ''κοντσερτο'' του Χατζηδακη.
Θα'θελα να ημουν ριμα των Active Member.
Θα'θελα να ημουν χιλιοφορεμενα μαυρα all star.
Θα'θελα να ημουν εξοριστη απο την εκκλησια σαν τον Καζαντζακη.
Θα'θελα να ημουν η ''Μαρια Νεφελη'' του Ελυτη.
Θα'θελα να ημουν η ''Πρεβεζα'' του Καρυωτακη.
Θα'θελα να ημουν κολλητη με την Γωγου και τον Ασιμο.
Θα'θελα να εχω ακουσει live τον πριγκηπα τον Σιδηροπουλο.
Θα'θελα να παιξω την Φιλουμενα Μαρτουρανο και την Μπλανς Ντυ Μπουα.
Θα'θελα να ημουν τραγουδι της Αλικης.
Θα'θελα να ειχα δει στο θεατρο την Λαμπετη.
Θα'θελα να ζουσα στην Αθηνα του '70.
Θα'θελα να ημουν Ιταλιανα.
Θα'θελα να ημουν κεραυνος.
Θα'θελα να ημουν τυφλη Χριστιανη καπου στον 1ο αιωνα.
Θα'θελα να ημουν παθος.
Θα'θελα να ημουν θεατρινα.
Θα'θελα να τους ειχα ολους γραμμενους.
Θα'θελα να'μουν οσα σκοτωσες πριν απο εμενα
δηθεν για εμενα.
Θα'θελα να ημουν ο επικειμενος θανατος.
Θα'θελα να ημουν κεραυνοβολος ερωτας.
Θα'θελα να ημουν στο περιθωριο.
Δεν ειμαι τιποτα απο ολα αυτα.
Δεν εκανα τιποτα απο ολα αυτα.
Ειμαι υπερβολικα κοινη.
Θα χαθω,θα σβησω
και δεν θα με θυμιζει τιποτα.
Μανα δεν στο συγχωρω.

Εσυ εχεις φυγει και χαιρομαι γιατι ακολουθεις το ονειρο σου.
Δεν καταλαβαινεις ομως ποσο μπορει να μου λειπεις.
Ενταξει,λογικο ειναι. Το καινουριο συναρπαζει παντοτε.
Καινουριες φιλιες,καινουριο περιβαλλον. Μαγευεσαι.
Μονο που εδω ειναι ολα τ'ιδια.
Με μικρες -ελαχιστες- και ασημαντες αλλαγες.
Και εδω,για μενα ειναι αισθητη η απουσια σου.
Δε μου φτανουν τα 10λεπτα τηλεφωνηματα.
Δε μου φτανει το ενα στα δυο Σαββατα που σε βλεπω.
Απλα,δεν μου φτανουν.
Θεε μου,δεν πιστευα πως θα μου λειπεις τοσο.
Μου μιλανε αλλοι και δεν ακουω.
Μοναχα στα καλεσματα σου απαντω.
Μ'αγγιζουν και δεν νιωθω.
Μονο οταν με χαιδευεις στρεφω το βλεμμα μου.
ΧΑΘΗΚΕΣ ΧΑΘΗΚΕΣ ΧΑΘΗΚΕΣ.
Στον κοσμο σου. Και εκει δεν χωραω οπως φαινεται.
ΣΙΩΠΗ. Μονο η βροχη να ακουγεται. ΣΙΩΠΗ.
Κουραστηκα να κοιτω παλιες φωτογραφιες.
Θελω να δημιουργησουμε καινουριες.
Βαρεθηκα να μυριζω το πουκαμισο σου.
Θελω να σ'εχω αγκαλια.
Τοσα τα θελω και αλλα τοσα τα πρεπει.
ΠΡΕΠΕΙ να μεινεις εκει.
ΠΡΕΠΕΙ γιατι σπουδαζεις εκει.
Το ΘΕΛΕΙΣ ομως κιολας. Παραδεξου το.
Πεφτω χαμηλα ματια μου.
Οι αμφιβολιες υπαρχουν,σαν συννεφα.
ΣΤΑΜΑΤΑ. Δηλωνουμε ερωτευμενοι.
Ειμαστε? Σκεψου το.
Ειμαστε σε μια κοινη πορεια,
μα τα κελια μας τωρα πια ειναι χωριστα.
Δεν εχεις θεση στην πραγματικοτητα μου.
Ουτε και εγω στην δικη σου.
Υπερβολες ε?
Αντεξε με,προσεχε με,να μεινεις εδω.
Μη φυγεις. Μη...
3 μερες ακομα...
Ας περασουν οσο πιο ανωδυνα γινεται.
Μακαρι...

Ρε δεν ξερω γιατι χαθηκες.
Ζηλεψαν οι ουρανοι και σε πηρανε κοντα τους.
Ρε δεν ξερω. Θα μου στριψει.
Ειχες μελλον φιλαρακο μου.
17 ετων παιδι.
Ολη η ζωη ηταν εκει,μπροστα σου.
Μα ειναι γνωστη πουτανα. Καποιος θα'στο χε πει.
Εκανε πουστια.Εφυγες.
Και δεν ειπες τιποτα.Μπαγασα..
Γεναρης ητανε. Αρχες.
Καταραμενη μερα.
Τα νεα διαδοθηκαν γρηγορα.
-Βασιλη τον λεγανε.
-Βασιλης?Ποιος Βασιλης?Σε ποιο σχολειο ηταν?
-Στο 5ο ρε. Ή στο 1ο?
-Ρε οχι ρε.Ο Βασιλης?
-Ο Βασιλης ναι.
-Ποιος ειναι αυτος ο Βασιλης ρε παιδια?
Εξηγησεις,περιγραφες. Φτηνα ολα,αδεια.
Και ολοι κλαψανε για εσενα.
Και αυτοι που σε ηξεραν και αυτοι που δεν σε ηξεραν.
Δεν ειμασταν φιλοι. Μα ειμασταν γνωστοι.
1-2 φορες ειχαμε μιλησει σε κοινη παρεα.
Σε εβλεπα συχνα.
Ποτε το πρωι να πηγαινεις σχολειο.
Ποτε κατι Σαββατοβραδα,με φιλους.
Σε κατι παραξενα μερη. Σε ομορφα.
Ειχες κατι το φευγατο,κατι το μαγκικο.
Μια μερα σ'ειχα δει να σπας ποτηρια λογω νευρων.
Αλλοτε να χαμογελας και να σιγοτραγουδας.
Σε πηγαινα πολυ λογω τιμης.
Ακουγα για σενα διαφορα καλα και το χαιροταν η ψυχη μου.
Καποτε θα'στα λεγα. Καποτε.
Τωρα τι? Θ'ανεβω στον ουρανο για να τα πω.
Στην κηδεια σου ηταν πολλοι. Ολοκληρη η πολη.
Μαυρα ρουχα,ασπρα στεφανια,ματια κοκκινα.
Μπροστα οι δηθεν. Ετσι γινεται. Πισω οι φιλοι,οι πραγματικοι.
Εσυ ξερεις.
Καποτε θα τα ξαναπουμε. Και θα σε γνωρισω καλυτερα.
Γιατι εδω,δε το εκανα.
Δε σε ξεχναμε.
Τα ονειρα σου,παγεδευμενα στις ονειροπαγιδες.
Ζεις μεσα απο αυτα. Υπαρχεις. Εισαι εδω.
Προσεχε μας. Ησουν αλανι και μαγκας.
Προσεχε μας. Φυλα μας.

Η μοναξια ειναι εδω,διπλα μου.
Την καλεσα αποψε.
Γιατι θελω, εχω αναγκη να κρυφτω απο τους παντες.
Δεν με τρομαζει πια. Το χρωμα της ειναι γλυκο.
Η αισθηση που μ'αφηνει γλυκοπικρη
και το αρωμα της εχει κατι απο την μυρωδια σου.
Οι φιλοι δεν καταλαβαινουν.
Γι'αυτο δεν τους θελω εδω.
Εχουν τα δικα τους,τις σχεσεις τους,τα αδιεξοδα τους.
Βαρεθηκα να χαλιεμαι με τις δηθεν διασκεδασεις.
Δυνατη μουσικη στα clubs, γελια, μαλακιες.
Την χανω εγω ετσι την ζωη.
Kαλυτερα περναω στο μισοσκοταδο με 2-3 μπυρες και μια κιθαρα.
Ακουω το τηλεφωνο και δεν το σηκωνω.
Ακουω την πορτα να χτυπαει και σωπαινω.
Γιατι αποψε δεν τους αντεχω.
Εχω αναγκη το χαδι σου,το βλεμμα σου,την ανασα σου.
Αλλα εσυ λειπεις.
Και ειμαι τοσο περιττη αναμεσα στους ερωτευμενους.
Ακουω βηματα. Δεν ειναι τα δικα σου.
Καποιος γελαει. Δεν εισαι εσυ.
Καποιος μ'αγγιζει. Δεν τον γνωριζω.
Ξενη αναμεσα σε ξενους. Δεν γνωριζω κανεναν.
Δεν περιμενω κανεναν. Μονο εσενα.
Θα τα πουμε το Σαββατο.
Ως τοτε θα'μαι νεκροζωντανη.
Σ'αφηνω τωρα. Παω να αποκοιμηθω.
Να σε δω στα ονειρα μου αγαπη μου.
Να σου μιλησω.

Μου ειχες πει να μη φοβαμαι. Πως θα εισαι παντα εδω.
Μου ειχες πει να βασιζομαι πανω σου. Πως οτι και αν συμβει θα με στηριξεις.
Μου ειχες πει να μη κανω πισω σε τιποτα. Πως θα εισαι εδω να μου κρατας το χερι.
Θεε μου,που εισαι αποψε?
Αυτο το βραδυ,η νυχτα ειναι τοσο μεγαλη. Με πεθαινει.
Δεν εισαι εδω,σε ζητησα. Το ξερω δεν μπορεις.
Δεν παρεξηγω. Δεν θυμωνω.
Απλα,φοβαμαι και εχω λογο. Αφου λειπεις.
Λες πως καθε πραξη ή αποτελεσμα ερωτα ειναι ευλογια.
Και ομως. Καποιες φορες ειναι καταρα.
Θα λυγισω να το ξερεις. Ειμαι αδυναμη.
Κρατα με. Αγκαλιασε με. Μεινε εδω να με προσεχεις.
Χαιδεψε μου τα μαλλια. Πες μου λογια γλυκα,σαν αυτα που λενε στα παιδια για να αποκοιμηθω.
Ετσι κανεις παντοτε. =)
Ψυχη μου,η σκεψη σου μου δινει δυναμη.
Το βλεμμα μου κοιταει το κενο.
Θα περασει αυτη η νυχτα,που θα παει.
Και το πρωινο,θα ειναι ομορφο. Σωστα?
Οποιο και αν ειναι το αποτελεσμα,γιατι θα ειμαστε μαζι.
Γιατι ο ερωτας ειναι ευλογια.
Και εσυ ενας μικρος Θεος μωρο μου.

Δε ξεχναω τα βραδια μαζι σου στο δωματιο μου.
Εσυ συνηθως φορουσες ενα τζιν,με ενα -συνηθως- ανοιχτοχρωμο πουκαμισο.
Παντα μ'ενα τσιγαρο και με το βλεμμα στραμενο στο παραθυρο.
Συζητησεις για ολα,θυμασαι?
Για ονειρα,για ποθους,για αδυναμιες.
Συνηθως γελουσες μ'οτι σου ελεγα.
Με κοιτουσες τρυφερα και ποτε ποτε χαιδευες τα μαλλια μου.
Υπηρχαν και βραδιες που φοβομουν κατι το αορατο.
Ησουν παλι εκει,με τα ιδια ρουχα και το ιδιο τσιγαρο.
Μ'αγκαλιαζες φερνοντας το κεφαλι μου στο στηθος σου.
Ενιωθα μια σιγουρια,μια ασφαλεια,μια δυναμη μονο και μονο που ακουγα τους χτυπους της καρδιας σου.
Τοτε δεν ηταν που με φωναζες ''Αγγελε μου'' και ''Βασιλισσα μου''?
Υστερα,εκεινες οι φορες που ησουν ξαπλωμενος στο πλαι μου.
Το βλεμμα σου φωναζε πως μ'αγαπας.
Και υστερα κοιμοσουν. Και εγω σε παρατηρουσα.
Τοσες οι στιγμες..
τοσες αναμνησεις..
που να τις χωρεσω..?
Που εισαι χαμενος ρε ψυχη μου?=/

Σε ειδα σημερα.
Φορουσες μαυρα,ακουγες μουσικη,χαμογελουσες.
Ενα πακετο τσιγαρα στα χερια σου.
Τα ματια σου ηταν παραξενα. Ειχαν μια μαγικη λαμψη.
Kρυφτηκα,για να μη με δεις. Φοβηθηκα βλεπεις.
Ποσο ομως ομορφυνε ο κοσμος στα ξαφνικα.
Τριφυλλια και λεμονιες στην πλατεια.
Τριανταφυλλιες και πεταλουδες στα πεζοδρομια.
Σταθηκες σε μια γωνια. Εβγαλες τσιγαρο.
Η ιδια κινηση που εχω δει χιλιαδες φορες.
Προχωρησα. Με ειδες. Χαμογελασες.
Τυπικα λογια. Αμηχανες στιγμες.
Πως και εδω? Πως τα περνας? Μη χαθουμε. Παρε κανα τηλεφωνο.
Περιβολια στην Ηπειρου, γαρυφαλλιες στην Υψηλαντου.
Οι ανθρωποι χαμογελουσαν,αγκαλιαζοντουσαν,φιλιοντουσαν.
Και εμεις εκει,απλα μιλουσαμε.
Εσφιξες το χερι μου και εκλεισες το ματι.
Θελω να σε ξεπερασω και δεν γινεται.
Θελω να σε αγγιξω και εισαι μακρια μου.
Θελω να βαλω φωτια στα σκοταδια σου.
Θελω να αντιμετωπισω τις φοβιες σου.
Θελω να εκμεταλλευτω μια στιγμη που θα ειμαστε οι δυο μας.
Σε ρωτω - Δε βαρεθηκες?
Με κοιτας απορημενος. Τραβας μια τζουρα.
-Τι ακριβως?
-Αυτη τη ρουτινα. Να μαλωνουμε, το εγω σου, να βγαινεις την νυχτα και να κοιμασαι το πρωι? Δεν βαρεθηκες?
-Και εσυ? Εσυ δε βαρεθηκες? Ονειρα,ονειρα,ονειρα. Που θα σε βγαλει? Δεν βαρεθηκες να εισαι στον κοσμο σου?
-Και εσυ στον κοσμο σου εισαι. Μονο που ο δικος μου ειναι ομορφοτερος.
-Ο δικος σου ειναι...παραξενος.
-Τι προβλημα εχεις?
-Δεν ειναι στ'αστρα η ζωη.
-Εχουν πολλα να πουνε και τα αστρα. Εσυ βλεπεις μοναχα τα ζωδια στ'αστρα. Εγω το περασα το σταδιο αυτο.
Γελας. Με κοιτας ζαλισμενος. Απομακρυνεσαι και εγω μενω εδω.
Σε φωναξα και δεν ξερω αν τ'ακουσες.
''Αν δεν εχεις τι να κανεις, σε ξαναερωτευομαι''.
Τ'ακουσες?

Φιλε,σηκω και παρε με να φυγουμε.
Πολυ μακρια. Μακρια απ'ολους.
Κουραστηκα. Βαρεθηκα. ΣΙΧΑΘΗΚΑ.
Δεν ειμαστε για αυτον τον κοσμο. Ειναι σαπιος,καλπικος,ασχημος. ΑΣΧΗΜΟΣ.
Δεν τον αντεχω. Με φθειρει.
Συνεχεια ανοητα ή μεγαλα λογια.
Βαρεθηκα να ακουω. Να ακουω,να χαλιεμαι.
Δεν αξιζει. Μιχαλη,δικιο ειχες αγορι μου.
Κλεινω τα αυτια μου. Μιληστε οσο θελετε.
Και βριστε.. βριστε κομπλεξικα τυπακια,βριστε να εκτονωθειτε!
Ως εκει φτανει ο νους σας. ΖΩΑ.
Φτυνω στα μουτρα ολων. Δεν δεχομαι τιποτα.
Τωρα τι? Τωρα ειμαι κακια?
Διαλεξτε ποια Δαναη θελει ο καθενας σας. Διαλεξτε και ενημερωστε.
Ισως και να το'χετε καταλαβει. ΔΕΝ ΠΕΦΤΩ.
Οσο και να χτυπατε,δεν λυγιζω. Εχω δυναμη.
Ξοφλησαν οι αδυναμιες μου,τα παθη μου.
Οτι και αν κανετε,τα ορια μου δεν τα φτανετε.
Δεν με φτανετε,δεν με αγγιζετε.
Ειστε ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ.
Γιατι εγω ΖΩ, δεν αναπνεω μοναχα. ΖΩ.
Και το χαιρομαι. Δεν παραπονιεμαι βλακες.
ΒΡΙΣΤΕ.
Εγω κερδιζω,εσεις χανετε.
Και πολυ ασχοληθηκα. Να αξιζε κιολας.
Μιχαλη,ας φυγουμε. Να φυγουμε σου λεω.
Ο δικος μας ο κοσμος ειναι καλυτερος.
Ειναι ομορφος ρε. ΟΜΟΡΦΟΣ.
Ελα και θα σε προσεχω. Στο υποσχομαι.
Χασαμε τον χρονο μας εδω αγαπη μου.
Αξιζουμε κατι καλυτερο. Το πιστευω.
Δεν κολλαμε. Ειμαστε αλλου.
Ειμαστε οι τρελοι εμεις,οι παραξενοι.
Αλλα εσυ το ξερεις καλυτερα. Ειμαστε αλητες και γουσταρουμε.
Και οι ψυχες μας ειναι το ιδιο αλητισσες.
Γουσταρουμε να φευγουμε συχνα απο κατι.
Παμε και τωρα λοιπον.
Ας κοιταξουμε και μια φορα την παρτυ μας βρε αδερφε.
Δεν χαθηκε δα και ο κοσμος.

Σ'ευχαριστω. Δεν μπορω να πω κατι αλλο,πιο μεγαλο.
Σ'ευχαριστω ομως. Τωρα πια,που τελειωνουν ολα μπορω να στο πω.
Ξερεις για τι.
Για εκεινες τις νυχτες,τις ατελειωτες που συζητουσαμε για τα παντα.
Για εκεινα τα μερονυχτα στην Ροδο,που σε ενιωσα πολυ κοντα μου. Οτι επιτελους σ'αγγιξα.
Για ολες τις φορες που με εκανες να γελασω. Και ηταν πραγματι παρα πολλες.
Για τοτε που ηρθες και με εβγαλες απο την παρανοια που ειχα πεσει.
Για τις φορες που με χαστουκισες. Καταλαβα σε τι σημειο σε ειχα φτασει.
Για τις νυχτες που κοιμηθηκες διπλα μου και ειχα την ευτυχια να σε παρατηρω.
Για τις στιγμες που μου χαρισες την μεγαλυτερη ασφαλεια με μια σου αγκαλια.
Η παρουσια σου,μου εδωσε ζωη.
Μου χαρισες ονειρα. Δεν τα πηρες πισω. Μου τα αφησες.
Μου χαρισες την ελπιδα. Αν και τρεμοσβηνει.
Με εκανες να καταλαβω τι σημαινει ''Παθος'', ''Κτηση'', ''Ζηλεια'' και πανω απο ολα τι σημαινει να θελω να δωσω και την ζωη μου για καποιον.
Τι ημουνα πριν απο εσενα? Ποιους γνωρισα? Τους εχω ξεχασει.
Σε εσενα ξεκινουν ολα και σε εσενα μοιαζουν να τελειωνουν ολα.
Μπορεις πια να πεις οτι αυτο που ειχαμε... ''ξοφλησε''.
Ειναι μερικες αγαπες που οσο δυνατες και αν ειναι χανονται.
Λογω εγωισμου, λογω απαιτησεων.
Δεν αντεξαμε. Καναμε πισω. Και δεν κλαιω.
Θελω να εισαι εσυ καλα πανω απ'ολα.
Θελω ενα κομματι σου να μου ανηκει.
Παψε σου λεω. Μη πεις τιποτα αλλο.
Οχι αλλες φωνες αγαπη μου.
Μη πληγωθουμε και αλλο.
Κρατα μονο τις ομορφες στιγμες.
Αυτες που θυμιζουν και οι φωτογραφιες.

Κρατα αυτες και φυγε.

Γελα ομορφια μου.
Παιξε με τις λεξεις.
Παρε την ζωη στα χερια σου.
Καντην παιχνιδι.
Μην αφησεις τα χρονια να χαθουν.
Zησε μωρο μου.
Πιασε το χερι μου και φυγαμε.
Η ευτυχια ειναι διπλα μας. Μεσα μας.
Μη φοβασαι. Θα την γευτουμε μαζι.
Μη λυγιζεις. Μη πεφτεις.
Εγω ειμαι εδω. Στηριξου πανω μου.
Μοναχα στο ταξιδι μας να μου γελας.
Ειναι ζωη το γελιο σου. Ειναι πνοη.
Ζησε σαν τον αερα που δεν ανεπνευσε κανεις.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ.
Μη κανεις τους αλλους να σε λυπηθουν.
Ειναι καταρα.
Αν το θες θα φυγουμε. Θα φυγουμε μαζι.
Και εκει που θα παμε δεν θα υπαρχει τοση σαπιλα.
Μοναχα ομορφια.
Οι ανθρωποι δεν θα κρινουν,μοναχα θα αγαπουν.
Μοναχα γελα μου ψυχη μου και ολος ο κοσμος θα μας γελα.
Χαμογελα ρε. Τι ζηταω..?

Aγαπα με οσο αντεχεις.
Εγω ειμαι εδω.
Μπορεις να μ'αγγιξεις.
ΜΠΟΡΕΙΣ.
Μα δεν προσπαθεις.
Δεν προσπαθησες και ποτε.
Σ'αγαπαω.
Που εισαι οταν στο λεω?
Δεν με ακους. Γιατι?
Σ'αγαπαω ρε βλακα.
Εισαι η ψυχη μου,ο αλητης μου,η ζωη μου.
Οσο και αν με πληγωνεις οτι και αν μου λες
δεν παυεις να εισαι εσυ το πιο ομορφο μου ονειρο.
Σε φοβαμαι...
Τις φοβαμαι τις αντιδρασεις σου.
Το ξερω οτι νοιαζεσαι.Το ξερω!
Σταματα να με πληγωνεις και να πληγωνεσαι.
Δειξε μου οτι νιωθεις. Μη βαζεις ορια.
Και πανω απ'ολα ακουσε με.
Χωρις ειρωνειες,υπεκφυγες και αμφισβητησεις.
Κατσε να συζητησουμε οπως καναμε παλια ρε συ.
Εμεις οι δυο,οταν ειμαστε μαζι κανουμε θαυματα.
Στο εχω ξαναπει.
Με πειραζει που εισαι μακρια μου.
Με ενοχλει που δεν πιστευεις σε εμενα.
Με χαλαει που αμφισβητησες τα λογια μου.
Γιατι σ'αγαπησα κυριε.
Στο εδειξα. Ημουν εκει για εσενα.
Μη τα πετας αυτα.
Αποψε,ειναι ασχημη η βραδια.
Η νυχτα με πληγωνει
και εκλιπαρω να περασει οσο πιο ανωδυνα γινεται.
Κλαιω και δεν συγκινεισαι.
Φωναζω και δεν μ'ακους.
Παλι μακρια,παλι εδω.
Παλι πισω απο τον συμπαγη τοιχο του εγωισμου σου.
Να δω που θα μας βγαλει μωρο μου.
Μοναχα αυτο.