Ρε δεν ξερω γιατι χαθηκες.
Ζηλεψαν οι ουρανοι και σε πηρανε κοντα τους.
Ρε δεν ξερω. Θα μου στριψει.
Ειχες μελλον φιλαρακο μου.
17 ετων παιδι.
Ολη η ζωη ηταν εκει,μπροστα σου.
Μα ειναι γνωστη πουτανα. Καποιος θα'στο χε πει.
Εκανε πουστια.Εφυγες.
Και δεν ειπες τιποτα.Μπαγασα..
Γεναρης ητανε. Αρχες.
Καταραμενη μερα.
Τα νεα διαδοθηκαν γρηγορα.
-Βασιλη τον λεγανε.
-Βασιλης?Ποιος Βασιλης?Σε ποιο σχολειο ηταν?
-Στο 5ο ρε. Ή στο 1ο?
-Ρε οχι ρε.Ο Βασιλης?
-Ο Βασιλης ναι.
-Ποιος ειναι αυτος ο Βασιλης ρε παιδια?
Εξηγησεις,περιγραφες. Φτηνα ολα,αδεια.
Και ολοι κλαψανε για εσενα.
Και αυτοι που σε ηξεραν και αυτοι που δεν σε ηξεραν.
Δεν ειμασταν φιλοι. Μα ειμασταν γνωστοι.
1-2 φορες ειχαμε μιλησει σε κοινη παρεα.
Σε εβλεπα συχνα.
Ποτε το πρωι να πηγαινεις σχολειο.
Ποτε κατι Σαββατοβραδα,με φιλους.
Σε κατι παραξενα μερη. Σε ομορφα.
Ειχες κατι το φευγατο,κατι το μαγκικο.
Μια μερα σ'ειχα δει να σπας ποτηρια λογω νευρων.
Αλλοτε να χαμογελας και να σιγοτραγουδας.
Σε πηγαινα πολυ λογω τιμης.
Ακουγα για σενα διαφορα καλα και το χαιροταν η ψυχη μου.
Καποτε θα'στα λεγα. Καποτε.
Τωρα τι? Θ'ανεβω στον ουρανο για να τα πω.
Στην κηδεια σου ηταν πολλοι. Ολοκληρη η πολη.
Μαυρα ρουχα,ασπρα στεφανια,ματια κοκκινα.
Μπροστα οι δηθεν. Ετσι γινεται. Πισω οι φιλοι,οι πραγματικοι.
Εσυ ξερεις.
Καποτε θα τα ξαναπουμε. Και θα σε γνωρισω καλυτερα.
Γιατι εδω,δε το εκανα.
Δε σε ξεχναμε.
Τα ονειρα σου,παγεδευμενα στις ονειροπαγιδες.
Ζεις μεσα απο αυτα. Υπαρχεις. Εισαι εδω.
Προσεχε μας. Ησουν αλανι και μαγκας.
Προσεχε μας. Φυλα μας.