Επτα ωρες μια συνεχομενη παρασταση.
Δυσκολη παρασταση. Μπροστα σε φιλους,σε πρωην,σε επομενους..
Να προσπαθησω να πεισω,αυτους μα και εμενα πως ολα ειναι ενταξει.
Πως δεν τρεχει τιποτα με την παρτυ μου. Και πως εγω ειμαι καλα.
Ωριμασα,αν θελετε.Σκεφτομαι πιο σοβαρα οτι μου τυχαινει.
Δε μπορω να τα παρω λοιπον πια,ολα στην πλακα.
Και κρυβομαι απο τους φιλους. Για αυτους ειμαι οτι ημουν.
Ενα πλασμα,που με μια ατακα μπορει να σε κανει να χτυπιεσαι στο πατωμα απο τα γελια.
Ναι,εγω ειμαι αυτη. Μια κοπελα που με μια κινηση της,μπορει να γινει ερωτευσιμη.
Τι ταλεντο και αυτο,ομως! Και ποσο ανεκμεταλλευτο εχει μεινει..
Απλα,βαρεθηκα να συζηταω τα θεματα μου με τους φιλους.
Να τα αναλυω και να ψαχνουμε παρεα αθωους και ενοχους.
Δεν μου κανει καλο ρε μαγκες μου!Κοφτε το!
Ψαχνω να βρω εναν ανθρωπο να μου μοιαζει.Ειναι δυνατον?
Και ομως. Μονο ενας τετοιος ανθρωπος θα μπορουσε να με ανεχτει χωρις παραπονα.
Θελω καποιον να μου μαθει να γελαω ξανα αληθινα.
Καποιον να μου μαθει να τα καταστρεφω ολα για το γαμωτο και να τα ξαναχτιζω μονη μου.
Καποιον να μου μαθει να ζω την στιγμη.
Οι φιλοι εχουν τα δικα τους.
Οι φιλοι μου ειναι σε καλη εποχη.
Δοξα σοι, δεν τους χρειαζομαι πανω απο το κεφαλι μου και αυτους την παρουσα στιγμη.
Αλλοι ερωτευμενοι,αλλοι απλως καλα.
Μα ολοι αυτη την περιοδο ειναι καλα.
Δεν ταιριαζω,δεν κολλαω.
Δεν τους ζηλευω βεβαια.
Εχω ζησει καλυτερα πραγματα.
Δεν μπορω λοιπον να πω,πως ειμαι ατομο αδικημενο απο την ζωη.
Οχι δα. Ισα,ισα μου εχει φερθει πολυ ομορφα ως τωρα.
Μα ηταν κατι που μου αξιζε. Μου αξιζε σιγουρα.
Ποσοι την αγαπουν οσο εγω? Ποσους πιστους εχει?
Οποτε ναι. Δεν της λεω ευχαριστω.
Οποτε ναι.Της ζηταω και αλλα. Και πολυ καλα κανω.
Εχω υπαρξει και μιζερη αλλα δεν μου παει.
Οποτε ναι θα ζηταω πολλα. Τα θελω ολα δικα μου.
Και οχι μονο τα θελω,αλλα θα τα αποκτησω.
Θα ακουστουν πολλα για εμενα ακομη.
Ειμαι ατομο,με εντονη προσωπικοτητα.Ειναι λογικο
Και ασχημα και ομορφα.
Δεν ξερω αν θα πρεπει να παρω τοις μετρητοις οσα ειπωθουν.
Ξερω αλλωστε ποια ειμαι και τι δυνατοτητες εχω.
Ας πουμε,θα ηταν υπερβολικο να πω οτι ειμαι πλασμενη για να γινω φωτομοντελο.
Οπως θα ηταν υπερβολικο να πω,οτι ειμαι ασχημη.
Δηλαδη,αν με δει καποιος στον δρομο αποκλειεται να σκεφτει :
''Ω,η καημενη.Τι κριμα!''.
Τελος παντων,δεν ειναι το θεμα η ομορφια μου,μα ενα παραδειγμα εθεσα.
Θα με αδικησουν,θα με εξυψωσουν,θα αποπειραθουν ακομα και να με αφανισουν.
Εδω θα ειμαστε και θα τα δουμε,παρεα.
Θα περασουν απο πανω μου ολοι οι τροχοι.
Στο τελος,τα ιδια τα ονειρα μου θα με σωσουν.
Γιατι εγω μεσα απο αυτα ζω.
Αγαπες και βλακειες.
Φυσικα και χρειαζομαι την αγαπη.
Χρειαζομαι να εχω ατομα γυρω μου,να τους μιλαω και να με καταλαβαινουν.
Για τον απλουστατο λογο,οτι ειδαλλως βρε φιλε θα τρελαθω.
Θα συνεχισω να παιζω θεατρο στους φιλους.
Θα συνεχισω να τους κανω χαμογελουν.
Ειναι μια ελπιδα για μενα. Οτι ειμαι και εγω ενα ατομο χρησιμο.
Θα τους κοροιδευω επισης,με λογια γλυκα μα ψευτικα για να ειναι χαρουμενοι.
Θα σκοτωσω ακομη,για να ειναι αυτοι καλα.
Για μενα δεν υπαρχει ελπιδα.
Απο δω και περα,θα ειμαι απλα σκατα.
Δεν αλλαζει.
Ειναι πληγες βαθιες. Κλεινουν? Δε ξερω.
Δε βοηθαει κανεις. Δεν στηριζει κανεις.
Και δεν προκειται να ζητησω τιποτα τετοιο.
Καλυτερο να πεθανω,παρα να χασω την αξιοπρεπεια μου.
Μα εγω κυριοι,ειμαι σωστη θεατρινα.
Στους θεατες μου,φερομαι ευγενικα,χαμογελω.
Μη φοβαστε λοιπον.
Η θαλασσα ειναι ηρεμη προς το παρον.Η φωτια σιγοκαιει.
Προλαβετε...

Παραφερομαι γιατι ποναω.
Γελαω για να μην ξεσπασω σε λυγμους
Και αυτοσαρκαζομαι για να μην αυτοκτονησω.
Δεν σου ζηταω να με νιωσεις.
Δεν το εκανες ποτε.
Ουτε και εγω μπορω να πω οτι ενιωσα τα θελω σου.
Ειναι πολλες φαινεται οι διαφορες μας.
Μας χωριζει μια μεγαλη αποσταση
που κανεις απο τους δυο μας δεν ειναι προθυμος να διανυσει.
Δεν εγκαταλειπει κανεις απο τους δυο μας
την καθημερινοτητα του και τις συνηθειες του.
Ετσι,για να ερθουμε πιο κοντα.
Εισαι η θαλασσα και ειμαι η φωτια.
Η μαχη,ειναι σιγουρα ενδιαφερουσα
μα δεν εχει νικητη.
Ειναι λοιπον καλυτερο να φυγεις.
Για να μην υποφερουμε,ας μεινουμε μακρια ο ενας απο τον αλλον.
Και εγω θα ειμαι ενταξει. Μην ανησυχεις.
Θα κρυφτω,σε ενα μερος μακρινο να μη σε βλεπω.
Θα μοιαζει ομως στο κορμι σου.
Και εγω θα νιωθω ασφαλεια.
Σαν τοτε που μ'αγκαλιαζες.
Ξερεις τι φταινε?
Τα λογια.Τα πολλα τα λογια.
Λογια,ανοητα.Ψευτικα.Ανουσια.
Μα,οτι και να εγινε εγω σε αγαπαω.
Και αν χρειαστεις κατι,βαλε μια φωνη.
Θα ειμαι εκει.
Τελος ομως και τα πισωγυρισματα.
Δεν θελω να με χαραμισεις αλλο.
Για μια νυχτα,μια ωρα,μια στιγμη.
Δεν ειμαι για αυτα.Πληγωνομαι χειροτερα.
Να'σαι ευτυχισμενος και να προσεχεις τον εαυτο σου.
Μη κυνηγας τον θανατο. Και απορω γιατι το κανεις.
Προσεχε λιγο με τις καταχρησεις.
Κοψε και τα ποτα και τα τσιγαρα,για το καλο το δικο σου.
Σκεψου οσα εχουμε πει κατα καιρους οι δυο μας.
Εχουμε δωσει και οι δυο καλες λυσεις,συμβουλες και αποψεις σε διαφορα θεματα.
Βρες καποια που να σε σεβεται,να σε εκτιμαει και να σε θελει.
Να'ναι καπατσα,για να σε στρωσει και δυνατη για να αντεξει διπλα σου.
Kαι αν δυσκολευτεις σε κατι,να με φωναξεις.
Το ξερεις.Εμεις οι δυο μαζι,κανουμε θαυματα.
Μπορουμε να πετυχουμε τα παντα ενωμενοι.
Σε εχασα απο συντροφο.
Ελπιζω οχι απο φιλο.
Τελος.Δε γραφω αλλο.
Τερμα!Φτασαμε.
Εδω κατεβαινουν ολοι.
Αντιο ρε φιλε.Και καλη σου τυχη.
Εισαι μαγκας και σου αξιζει.
Προσεχε ρε αγαπη μου,μη φας τα μουτρα σου.
Προσεχε. Και να ξερεις.
Εδω,υπαρχει μια κοπελα που σ'αγαπαει.
Να το ξερεις.

Και να.Τωρα ειμαστε μαζι.
Σε μια προσπαθεια,να γλυτωσουμε και οι 2 απο τα παλια.
Να αφησουμε πισω τους παλιους εαυτους μας.
Να ξεχασουμε,να ξεγραψουμε ανθρωπους που πονεσαμε και μας πονεσανε.
Δωσαμε την υποσχεση να ειμαστε μαζι σε αυτο.
Μη τυχον και μου τα χαλασεις.
Τωρα πια εμαθα.Τωρα πια ξερω.
Δε θα κανω τα λαθη του παρελθοντος.
Δεν θα σου πω μεγαλα λογια.
Και αγαπη να νιωσω καποτε,εγω δεν θα στο πω.
Ξερεις,με κουρασανε τα παλια.
Βαρεθηκα.Καυγαδες,τσακωμοι,μικροτητες.
Δεν ειμαι για αυτα εγω.
Δεν χρειαζομαι δηθεν αντρες.
Ξερεις.
Γνωρισα εναν τετοιο.
Τον εζησα,τον συνηθισα,τον βαρεθηκα.
Και τωρα εχει φυγει.
Εγω παντα αλλο ζητουσα,αλλο ζηταω.
Να,ισως με εσενα ολα θα ειναι διαφορετικα.
Εσυ θα μαθεις τι σημαινει ερωτας.
Και εμενα θα μου κανεις καλο.
Με γλυτωνεις απο μια σχεση καταστροφικη.
Με σωζεις και αυτο θα στο χρωσταω.
Οσα ξερω,θα σου τα μαθω.
Και θελω να κανεις και εσυ το ιδιο.
Κατι μου λεει,κατι σαν διαισθηση πως εισαι διαφορετικος.
Φαινεσαι διαφορετικος.
Λιγο μυστηριος,λιγο απομακρος,πολυ εξυπνος.
Εισαι μεσα σε ολα.Κανεις τον χαβαλε σου,συζητας και σοβαρα.
Εχεις αποψη.Ξερεις να επιβαλλεσαι χωρις καυγαδες.
Εισαι ηρεμος,τρυφερος,γλυκος.
Ελεγχεις τα λογια σου και τις πραξεις σου.
Eιμαστε διαφορετικοι.
Δεν ξερω ποσο θα κρατησει,ουτε αν θα βγουμε αλωβητοι.
Ξερω μοναχα,πως θα κανω οτι καλυτερο για να περασεις ομορφα
και πως δεν θα κανω τιποτα που να σε προσβαλλει ή να σε πληγωσει.
Ας ξεκινησουμε λοιπον.
Ερωτας ειναι.
Μη φοβασαι.Ειμαστε μαζι.

Υπαρχουν κατι πραγματα απλα που ομορφαινουν τη ζωη μου (:

-Οι συζητησεις -παντα φιλοσοφικες-στην ταξη με την διπλανη μου/τους μπροστινους/τους πισινους/τους απεναντι.

-Κατι χοροι tango με τον Θοδωρη.XD

-Οι ερωτησεις του Πανου,που εγω πρεπει να τις απαντησω ''Ως επιστημων ανθρωπος.'' ΧD

-Να κανω βολτες στην βροχη,χωρις ομπρελα (φυσικα)

-Να κυκλοφορω Ιανουαριο,με κοντομανικο για να νιωθω το κρυο.

-Οι κοπανες απο την εκθεση,για να πηγαινω για καφε με τον Κωστα στο ''Grotesko''

-Oι θεωριες της Βικτωριας και του Αποστολη.

-Οι νυχτες που εγω ειμαι σκατα και εχουμε ολονυχτια ειτε απο τηλεφωνα ειτε στο σπιτι το δικο μου ή καποιου απο την παρεα.

-Να ονειρευομαι.

-Να ειμαι την μιση και παραπανω μερα εξω απο το σπιτι τους χειμωνες!

-Να παρακολουθω θεατρικες παραστασεις και να πηγαινω σε συναυλιες.

-Οι προβες των θεατρικων μας (:

-Να λεμε βλακειες ολη την ωρα στο msn σε κατι συνομιλιες τρομερες. (Αλεξ,Βικτωρια,Θοδωρης,Εγω,Βυρωνας)

-Να πρηζω τους φιλους μου με το να τους τραγουδαω ολη την ωρα.

-Να φλερταρω και να με φλερταρουν.

-Να ανεβαζω μικρες θεατρικες παραστασεις με τους φιλους μου.

-Να αγαπω και να αγαπιεμαι! (:


Η ζωη ειναι υπεροχη!

Πρεπει,συντομα να παμε οι δυο μας μια βολτα.
Να μιλησουμε,να γελασουμε λιγο οπως στην αρχη.
Σαν φιλοι ομως.Μοναχα σαν φιλοι.Σαν τιποτα παραπανω.
Αλλαζουν τα συναισθηματα μεσα σε τρεις μερες?
Ερωτας ειναι ή ενθουσιασμος?
Ειναι μια ελξη,μια τυχαια ελξη ή κατι παραπανω?
Με σιχαινομαι.Δε θελω να σε κοροιδευω.
Δεν μπορω κιολας,ειναι στον χαρακτηρα μου.
Κατι μας απειλει.Το εχεις καταλαβει αραγε?
Δεν εισαι ανοητος,αλλωστε.
Εχω δει πως φερεσαι τα τελευταια 24ωρα.
Εχεις καταλαβει τι σκεφτομαι?Ή απλα με ξερεις τοσο καλα?
Τι μου συμβαινει..?
Νιωθω την παρουσια του αναμεσα μας...
Οταν με κοιτας,τρεμω.
Το ιδιο και οταν με φιλας.
Ξαφνικα σε νιωθω τοσο μακρια μου,καρδια μου.
Πολυ περισσοτερο απ'οτι σε καθε καυγα.
Παριστανουμε πως ολα πανε καλα.
Το καταφερνουμε αψογα,ε?
Ομως,μεταξυ μας ειμαστε απολυτα ειλικρινεις.
Ξερουμε πως το τελος πλησιαζει.
Δεν με κοιτας πια στα ματια.
Αλλοτε δακρυζεις.
Εισαι νευρικος αυτες τις μερες.
Το εχουμε ξαναδει και οι δυο το εργο.
Ειναι ενα τελος,σχεδον προγεγραμμενο.
Να,φτανουμε στον γκρεμο.
Φτασαμε ως εδω και ας αγαπιομαστε.
Γιατι και εγω σ'αγαπαω.
Αλλα δεν ξερω κατα ποσο παιζει ρολο αυτο τελικα.
Οι ανθρωποι οταν χωριζουν πολλες φορες συνεχιζουν να αγαπιουνται.
Παιζω καλο θεατρο.
Το λενε ολοι.Το λεει και αυτος..
Μα απο εσενα,δεν μπορω να κρυφτω.
Ναι,σ'αγαπαω.Ναι,ειμαι ερωτευμενη μαζι σου.
Σε θελω,σε εχω αναγκη ακομη.
Τον εχω ομως συνεχεια στο μυαλο μου.
Καθε μερα,ολες τις ωρες.
Τον φανταζομαι διπλα μου.
Οπως φανταζομουν εσενα αλλοτε.
Φανταζομαι πως θα'ταν να με φιλαει.
Να κανουμε ερωτα.Να συζηταμε.
Και νιωθω ομορφα.
Ειναι μια προκληση για εμενα.
Κατι που δεν γνωριζω,κατι ξενο.
Με εσενα,φυσικα και νιωθω οτι ενιωθα.
Σε θελω διπλα μου.
Δεν νιωθω για εκεινον οπως νιωθω για σενα φυσικα.
Δεν ξερω σου λεω,αν ειναι ερωτας.
Ισως,να'ναι η συμπεριφορα του που με τραβαει.
Και ισως να'ναι κατι περαστικο.
Μπορεις να κανεις κατι για να το αλλαξεις?
Αν μπορεις καντο.Σε εκλιπαρω.
Και μη με λυπηθεις.Απλα κανε κατι.
Ολα αυτα ομως,δεν λεγονται απο ενα κειμενο.
Πρεπει να μιλησουμε.
Γιατι οταν ειμαστε μονοι μας,χωρις να μπερδευονται αλλοι κανουμε θαυματα.
Μπορουμε να καταφερουμε τα παντα.
Το ξερεις καλα αυτο.
Ας βγουμε μια βολτα.
Να ξαναπαιξουμε,να χαθουμε..
Οπως παλια..οπως στην αρχη...
Ελα...

Σειρηνες,ουρλιαχτα,αιματα.Το τηλεφωνο!
Μη μ'αγγιζεις! Ποναω!
Μη μ'αγγιζεις!Μολυνεσαι.
Δεν εισαι τιποτα για μενα,τιποτα.
Δεν εισαι φιλος,δεν εισαι συντροφος,δεν εισαι εχθρος.
Τιποτα.Ενα τιποτα.
Αναμνησεις.Χαμογελα,δακρυα,φιλιες,χαμενες αγαπες.Πονος.
Μαρτυριο ειναι.Θα περασει.
Να ριξει Θεε μου,μια βροχη να φυγουν απο πανω μου τα αιματα,τα ξεραμενα.
Να ξεπλυθουν οι αμαρτιες.
Μη με κοιταζεις ετσι.Τη λυτρωση ζηταω.
Κρυωνω.Οι σειρηνες δυναμωνουν.
Για μενα ειναι?Οχι για μενα.
Παρτους απο δω.Μη με βρουνε.Κρυψε με.
Δεν ταιριαζω στον κοσμο σας.
Γιατι εγω ηρθα εδω?Καποιο λαθος θα εγινε.
Ποτε φευγω?
Στον κοσμο τον δικο μου,εσεις δεν χωρατε.
Δεν τον αντεχετε.
Εχω ονειρα εγω.Δεν ειμαι σαν εσενα.
Επειδη αναπνεεις,δεν σημαινει πως ζεις.
Δεν ειμαι μονη!ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ!
Εχω φιλους που ζουν αναμεσα στην εξαθλιωση και στην αριστοκρατια.
Αναρχακια και φασιστες.Ειναι φιλοι μου.
Φιλε,ειναι καλα παιδια.
Εχουν ονειρα διχως να χρειαζονται τα χαπια ή τα ποτα.
Ερωτευονται,δινουν τα παντα,θελουν τα παντα.
Σαν εμενα.Ακριβως σαν εμενα.
Η εποχη δεν ειναι καλη.
Και οι καιροι που θα ακολουθησουν,δυσκολοι θα'ναι.
Μα θα αλλαξουν τα πραγματα.Που θα παει?
Μας περιμενουν κατι μερες,μαγικες.
Που τα χασισια δε θα συσχετιζονται με τα ονειρα
και οι ανθρωποι θα ζωγραφιζουν,θα τραγουδουν,θα συζητουν.
Θα ειναι κοντολογις και παλι ανθρωποι.
Θα αλλαξει ο καιρος,φιλε μου.
Εδω θα ειμαστε και θα το δεις.
Και δεν ειναι καν υποσχεση.
Πιο πολυ,για απειλη παρτο.
Το τηλεφωνο..
Δεν ειναι για εμενα.
Δεν ειμαι εδω.
Εγω με ματια ανοιχτα,θα ονειρευτω.
Λειπω πες τους.

Οταν σε πρωτοειδα ησουν θυμωμενος για κατι.
Δε πρεπει να με προσεξες.
Περασε το βλεμμα σου απο πανω μου,αλλα πολυ βιαστικα.
Εγω ομως σε προσεξα.Κολλησα.Κατι με τραβηξε.
Δεν εκανα τιποτα.Ειχα αλλον να παρακολουθω εκεινη την εποχη.
Και αν στην αρχη σε αντιπαθησα,στη συνεχεια σε προκαλουσα επιτηδες.
Απλα για να σε ακουω,για να σε τσαντιζω,για να με προσεξεις.
Μαλλον τον πετυχα τον σκοπο μου.
Στην αρχη ησουν παιχνιδι για μενα,αληθεια.
Απλα περνουσα την ωρα μου.
Μετα ομως,δεν ξερω γιατι,σε ερωτευτηκα.
Και ομορφαινε ο κοσμος στο περασμα σου.
Οταν σε εβλεπα,ολα ελαμπαν.
Οι ανθρωποι γυρω μου,ηταν ολοι χαρουμενοι,γελαστοι.
Πετουσα δε περπατουσα.Τραγουδουσα δε μιλουσα.
Και εσυ στην αρχη ησουν παγερος σχεδον αδιαφορος και απλα με αναστατωνες.
Ακομη,σκεφτομαι ωρες-ωρες τι ακριβως με τραβηξε σε εσενα.
Η ομορφια σου?Ο χαρακτηρας σου?
Μαλλον σ'αγαπησα για τις στιγμες σου.
Για τον τροπο που με κοιταξες λιγο πριν με φιλησεις.
Για το ποσο ομορφα τραγουδησες,γυρω στον Δεκεμβρη κατι τραγουδια των coldplay και του Παπακωνσταντινου.
Για την αμηχανια σου,την πρωτη φορα που σ'αγκαλιασα.
Για τη πρωτη φορα που σε ειδα να γελας με κατι που σου ειπα.
Εισαι υπεροχος.Το γαμωτο ειναι πως δεν στο'χω πει ποτε.
Σιγουρα δεν εισαι ο αντρας των ονειρων μου.
Εισαι κατι που δεν ειχα τολμησει να φανταστω.
Δεν εισαι τελειος.Εχεις τα ελαττωματα σου.
Λιγοτερα ή περισσοτερα απο τα δικα μου,δε ξερω.
Εισαι ομως τρυφερος και ερωτικος.
Απ'την αλλη εχεις μαγκια,ξερεις να επιβαλλεσαι.
Και αν οταν μαλωνουμε λεω διαφορα,δεν τα εννοω.
Ξερεις,φανταζομαι τι νιωθω για σενα.
Ξερεις τι εισαι για μενα και ποσο μετρας.
Eισαι πανω απο πολλους.
Και αν σου κρατω κακια για κατι,ειναι που δε σεβαστηκες καποια στιγμη καποια θελω μου.
Και αν σε ευχαριστω για κατι,ειναι που μου σταθηκες ισαξια με τους κολλητους μου.
Και αν σε ευγνωμονω για κατι,ειναι που μου εμαθες τοσα και πανω απο ολα τι παει να πει αγαπη.
Ακομα και αν σε χασω,οριστικα καποτε δε θα σε ξεχασω.
Ζησαμε τοσα μαζι.Εισαι ο πρωτος που αγαπησα.
Εισαι αυτος που μου εμαθε πολλα.Πραγματικα πολλα.
Μεσα απο καυγαδες,μεσα απο ζηλειες ποναμε μα δενομαστε περισσοτερο.
Μας συνδεει κατι σπανιο.Ειναι μονο αγαπη?Μονο παθος?Μονο ερωτας?
Περιγραφεται με μια λεξη?
Δε σε ειδα ποτε ως συντροφο.Δε σε θεωρησα ποτε δεδομενο.
Εσυ αγορι μου,εισαι σαν τη θαλασσα.
Τη μια μερα ηρεμος,την αλλη ορμητικος.
Τη μια μερα μου ομορφαινεις τη ζωη και την αλλη μου τη ρημαζεις.
Χαλαλι σου.Αν ηταν αλλος στη θεση σου,θα ειχα φυγει.
Μια υποσχεση σου δινω.Θα τη κρατησω,τη κραταω.
Δε προκειται να σε πληγωσω ποτε ξανα.
Εισαι πολυτιμος.Ακομη και οι στιγμες μας πια,μετρημενες ειναι.
Θα φυγεις,θα χαθουμε..
Δε φοβαμαι.Αυτο που εχουμε ειναι δυνατο.Πως να μη κρατησει?
Μοναχα εσυ μη με ξεχασεις..
Ξερεις,η ξαδερφη μου με προσταξε να της πω με ολες τις λεπτομερειες ολοκληρη την πορεια της σχεσης μας.
Απο την 1η μερα μεχρι σημερα.
Αγαπη μου,νομιζω θα χρειαστω την βοηθεια σου.
Τι λες?Μια ζωη μας φτανει?

Αποψε εισαι εδω.
Σ'αγγιζω και νιωθω ομορφα.
Δε ποναω πια.
Η νυχτα τελειωσε.Ξημερωσε.
Εισαι εδω και με προσεχεις.
Περασαμε πολλα.
Μα οτι υπηρχε,υπαρχει ακομη.
Μου γελας ξανα και δεν φοβαμαι.
Μου μιλας και ξερω πως τιποτα δεν εχει χαθει.
Ξαναγεννιεμαι.Δε με βλεπεις?
Εγινες βροχη και ξεπλυνες τις αμαρτιες.
Νιωθω καθαρη,λυτρωμενη.
Εγω παλι για σενα χαμογελω.
Για σενα τραγουδω.
Κοιτα εξω.Δεν ειναι ομορφα?
Βλεπεις τα πουλια,τα λουλουδια?
Το φεγγαρι το βλεπεις?
Οταν λειπεις,δεν τα προσεχω καν.
Μα τωρα εισαι ξανα δικος μου.
Και ολα εχουν ξανα αξια.
Αν φερομασταν αλλιως,
ισως ολα να ηταν διαφορετικα.
Ισως να ειμασταν πιο δεμενοι,
αν δεν υπηρχαν αναμεσα μας εγωισμοι.
Αν δεν υπηρχε παθος,ισως να ειμασταν πιο ηρεμοι.
Μα ισως και να μην ειμασταν καν μαζι.
Δεν ειμαστε σαν τα αλλα ζευγαρια,το ξερεις?
Ειμαστε μοναδικοι.
Και αυτο αξιζει.
Ας το κρατησουμε μωρο μου.
Ας μη τ'αφησουμε να χαθει.
Τι μας λειπει?Τιποτα.
Οσο ειμαστε μαζι,νικαμε τους παντες.
Και οταν ειμαστε χωρια,
κατι με τραβαει ξανα σε εσενα.
Ειναι μια ελξη που δε μπορω να την νικησω.
Και ξερεις κατι?Ουτε θελω.
Να,κοιτα εξω!
Χαραζει.
Χαραζει και ειμαστε μαζι..

Δε ξερω τι ωρα ειναι.Χαραζει.
Δε βλεπω καλα.Κλαιω.
Ο νους μου,ειναι σε εσενα.
Παλι.Ξανα.Για παντα.
Δε ξερω που εισαι τωρα,ουτε τι κανεις.
Ξερω μοναχα ποια εχεις για συντροφια σου.
Δε νιωθω θλιψη,οχι.Απλα μου λειπεις.
Εδωσες υποσχεσεις που δε κρατησες.
Εδωσες ελπιδες που ηταν ψευτικες.
Δικαιωμα σου,δε κρατω κακια.
Θελω στ'αληθεια να εισαι καλα.
Το πιστευεις?
Μαλωσαμε αποψε?Δε θυμαμαι.
Ελπιζω αυτη που σε εχει τωρα να σε προσεχει.
Να σε φροντιζει,οπως ισως δεν εκανα εγω.
Να ειναι διπλα σου τωρα και να σου δινει μονο αγαπη.
Σου αξιζει.Αληθεια.
Ελπιζω να μη σε προκαλει και να μη σε νευριαζει οπως εκανα αλλοτε εγω.
Να της φερεσαι οπως φεροσουν και σε εμενα.
Ομορφα,με αγαπη και σεβασμο.
Θα τη κανεις ευτυχισμενη.Οπως εκανες και εμενα πολλες φορες.
Μονο,μη πληγωθεις.Απο αυτο φυλαξου.
Δε κανει να πληγωνεσαι εσυ.Ειναι κριμα.
Θυμασαι πριν 3 μερες που ησουν διπλα μου
και μου ειπες πως ειμαι η ζωη σου?
Υστερα με φιλησες.Ειχα τα ματια ανοιχτα.Θυμαμαι.
Τωρα τι αλλαξε...?
Τι σε κανει να λες πως απ'αυτο που ειχαμε μονο τα ασχημα θυμασαι?
Ειχαμε και ομορφες στιγμες αγαπη μου.Παρα πολλες.
Μη τις ξεχνας αυτες.Σε παρακαλω.Μη τις ξεχνας.
Και θυμασαι το πρωτο μας φιλι?
Με ειχες κρατησει στην αγκαλια σου και μου ειχες πει πως θες να ειμαστε μαζι.
Ειχαμε κατι ομορφο.Μπορουσε να κρατησει.
Δε φερθηκαμε καλα.Παιρνω το μεγαλυτερο φταιξιμο επανω μου.
Υπηρξα ισως ανυποφορη καποιες φορες
μα παντα οτι εκανα,ηταν..απο ερωτα.
Απ'την αρχη φοβομουν μηπως σε χασω.
Φοβομουν πως ησουν κατι σαν πλανη,σαν ονειρο.
Και σε εχασα πολλες φορες.Σε εχανα και σε εβρισκα.
Και παλι το ιδιο.
Οσα ζησαμε,για μενα ηταν μοναχα μια στιγμη.
Ειχα τοσα να σου πω και δεν προλαβα.
Ειχα τοσα να σου δειξω μα εφυγες.
Ειμαι μονη.
Θα'θελα να ησουν εδω αποψε.
Να σε ειχα αγκαλια και να σε κοιταζα.
Τιποτα αλλο.
Και να σου μιλουσα.
Να σου ελεγα τα παντα.
Να μη κρυβομαι πια πισω απο μασκες εγωισμου.
Στο σκοταδι ολα ειναι πιο ευκολα.Και πιο τρομακτικα.
Θυμασαι οσα μου ελεγες,οσα καναμε,τις φορες που μαλωναμε και κλαιω.
Θα τρελαθω.Τα ιδια να λες και σε εκεινη?Οχι,ε?
Δε μπορει.Δεν ησουν ψεμα εσυ.Ησουν η μεγαλυτερη μου αληθεια.
Εχω διαγραψει τις φορες που με πληγωσες.Κρατω τις στιγμες που με εκανες ευτυχισμενη.
Συγχωρησε με που φτασαμε ως εδω.
Ελπιζω να ξερεις ποσο σ'αγαπω.
Αν δεν σ'αγαπουσα τοσο,δε θα προσπαθουσα και τοσο.
Θα ειχα φυγει.Μα ειμαι εδω οπως βλεπεις.
Ειμαι αδυναμη.Σταματω εδω.
Αν δεν ειχα πιει,τιποτα απο αυτα δεν θα εγραφα.
Δε το κανω με την ελπιδα πως θα τα διαβασεις.
Ψαχνω μια εξιλεωση,μια λυτρωση.
Απο εσενα ζηταω μια ευκαιρια να σου εξομολογηθω καποια πραγματα.
Οσο μια βολτα διαρκει,θα κρατησει.
Λοιπον?Ζηταω πολλα?

Eισαι εδω?Μαζι μου?
Σ'αναζητω. Μεσα σε ολα.
Στο πιο μικρο και στο πιο μεγαλο.
Εφυγες και δεν υπαρχει λογος να ζω.
Δεν κρατιεμαι απο πουθενα.
Εσενα περιμενω,μονο εσενα.
Εσυ μοναχα υπαρχεις στη ζωη μου.
Εισαι ο λογος,για να μη χαθω.
Βγαινω στους δρομους και κοιτω γυρω μου.
Ψαχνω ματια που να μοιαζουν στα δικα σου.
Στα ονειρα μου μεσα,εισαι εσυ.
Στους ποθους και στα ξενυχτια μου κρυβεσαι εσυ.
Και ομως κοροιδευω τον εαυτο μου.Τον ξεγελω.
Πειθω εμενα την ιδια,πως δεν σημαινεις τιποτα για εμενα.
Σ'εχω ομως αναγκη.Μοναχα εσενα.
Μου εδωσες ζωη,τωρα μη μου την παιρνεις πισω.
Σ'αναζητω.Και ας φτανω σε σημειο να σε μισω.
Σ'αναζητω,παντα ειμαι εδω για σενα.
Σε θελω εδω και ας με πονας.
Εσυ μου εμαθες να αγαπω,να ζω.
Τι θες για να γυρισεις?
Τη ζωη μου?Δικη σου.
Τι θελεις?Τα αστρα?Θα στα φερω.
Εχει νυχτωσει.Φοβαμαι.
Που εισαι?Γιατι λειπεις?
Κρατα με.Φιλα με.Γυρνα εδω.
Χανομαι οταν με κοιτας.
Χανομαι οταν κανουμε ερωτα.
Χανομαι οταν σ'ακουω.
Χανομαι οταν κοιμαμαι στο πλαι σου.
Με σκοτωσες γλυκα και τωρα περιμενω την ανασταση.
Σ'αγαπαω.Δε φτανει?

Το ρολοι δειχνει 12.
Οι δεικτες δεν προχωρουν ή μηπως ειναι η ιδεα μου?
Κουραστηκα.Δε θα προσευχηθω ξανα για τιποτα.
Δεν ελπιζω καν σε τιποτα.Ουτε περιμενω τη μεγαλη αγαπη που θα με συνεπαρει.
Αυτη τη βρηκα.Τη βρηκα και τη σκοτωσα.Τη κραταω ομως.Δε παυει να ειναι αγαπη.
Ακομη και αν καπου νιωθουμε τη ρουτινα να μας πνιγει.
Αλλαζουν πολλα με τον καιρο.Μαζι και οι ανθρωποι.Μαζι και εγω.
Δεν εσωσα τιποτα.Ισως να ηταν και η επιλογη μου. Δε παραπονιεμαι.Δε λυγιζω.Δε σπαω ουτε και κλαιω πια.
Στα ατομα για τα οποια δεν τρεφω πια εκτιμηση,φερομαι με αναισθησια με σκληροτητα.Γινομαι για χαρη τους αυτο που σιχαινομουν.Τωρα σιχαινομαι και εμενα.Ταυτοχρονα χαιρομαι.Γινομαι κακια και αυτο τους αξιζει.
Δε γυριζω στα παλια.Ωρες-ωρες τα αναπολω. Δεν με καταδικαζω για τα λαθη μου.Και δεν θα αφησω κανεναν να με καταδικασει ποτε.Κανεις δεν εχει το δικαιωμα.Σχεδον κανεις δεν με ξερει πραγματικα.Ποσοι με ενιωσαν? Τρεις?Αντε τεσσερις.Δε νομιζω παραπανω.
Φταιω και εγω.Ειμαι ενοχη κατα το ημισυ.Δεν αφηνω ευκολα τους ανθρωπους να με πλησιασουν πια.Φταινε αλλοι,πιο πριν που με πληγωσαν.Τη ψυχη μου δεν την χαραμιζω.Το εκανα μια φορα,το εκανα δυο.Οχι πια.
Νιωθω ενοχες. Οχι για τις πραξεις μου. Οχι. Σ'αυτες ημουν κατι παραπανω απο καλη.Ενοχη νιωθω για τις σκεψεις μου.Θεε μου,ποσο κακοπροαιρετα σκεφτομαι ωρες ωρες...ακομη και για ατομα που αγαπω.Ακομη και για μενα.Με ενοχοποιουν οι σχεσεις μου και κατι χαμογελα που εσβησα.Με ενοχοποιουν κατι λαθη και κατι παθη.
Οχι.Δε πληγωθηκα μοναχα.Πληγωσα κιολας.Ανθρωπος ειμαι.Στο παιχνιδι ειναι αυτα. Και πληγωσα και επαιξα με τους ανθρωπους.Ιδιαιτερα με τους αρσενικους. Διαπιστωνω με καποια εκπληξη πως με ερωτευτηκαν πολλοι κατα καιρους.Αν τους βαλεις κατω και τους μετρησεις αυτο βγαινει.Και δοθηκα μοναχα σε εναν. Αλλους απλα τους απερριψα.Αλλους τους φορτωσα ψευτικες ελπιδες.Και αλλους τους χρησιμοποιησα.
Ε,λοιπον ειμαι ευτυχισμενη.Ειμαι ανθρωπος.Με καλες και με κακες στιγμες.Με αδυναμιες.
Ποτε δεν προσπαθησα να ειμαι τελεια.Οποιος προσπαθει κατι τετοιο,ειναι μαλακας.
Μου τη δινει οταν με εξυμνουν,οταν λενε πραγματα για εμενα τα οποια δεν με εκφραζουν
Καλη εγω?Με τοσα ελλατωματα?Απλα καθημερινη.Και το γουσταρω.
Μανα τ'ακους? Να'σαι περηφανη για την κορη σου.Για μενα.Ανθρωπος ειμαι,μανα!

Δε σου επιτρεπω να θεωρεις τον εαυτο σου αχρηστο.
Γιατι οταν εγω φοβομουν,εσυ με ειχες αγκαλια.
Οταν ημουν σε απογνωση,εσυ προσπαθουσες να με συνετισεις.
Οταν παλι,νευριαζω και σου μιλαω ασχημα,εσυ μου χαμογελας και με ηρεμεις.
Οταν καποιες νυχτες,φοβαμαι πως κατι θα παθω και δεν μπορω να κοιμηθω εσυ μου κανεις συντροφια.
Γιατι ξερω,πως οταν κοιμαμαι εσυ με κοιτας με τις ωρες και με προσεχεις.
Εσυ λες πως σε αλλαξα.
Αν ειναι ετσι πραγματι,ειναι ενας λογος σημαντικος για να νιωσω πως αξιζω.
Γιατι αγαπη μου,οταν σε κοιτω στα ματια ξερω πως εισαι σπανιο πλασμα.
Και αλλον σαν εσενα,δεν θα ξανασυναντησω.
Αναμεσα μας,πανω απ'ολα υπαρχει αγαπη,υπαρχει σεβασμος,υπαρχει εκτιμηση,υπαρχει παθος.
Δεν ειμαι σιγουρη πως ολα αυτα υπαρχουν και στις αλλες σχεσεις.Εσυ τι λες?(:
Με αγαπησες για αυτο που ειμαι πραγματικα.
Παρολα τα ελαττωματα μου.Παρολλες τις παραξενιες μου και τις ανωριμοτητες μου.
Εσυ,δε μου ζητησες ποτε να αλλαξω.Με δεχτηκες.Με προστατευσες.
Θεε μου,ειμαι τοσο τυχερη που σε γνωρισα.
Σ'αγαπαω παπακι μου.Και ας νευριαζεις οταν σε φωναζω παπι μπροστα σε κοσμο.
Και ας μου τη δινεις οταν ζηλευεις.Η αληθεια ειναι πως και εγω εσενα σ'αγαπαω για αυτο που εισαι. Ζηλιαρογατακι μου,σ'εχω αναγκη να το ξερεις.