Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Δε σου επιτρεπω να θεωρεις τον εαυτο σου αχρηστο.
Γιατι οταν εγω φοβομουν,εσυ με ειχες αγκαλια.
Οταν ημουν σε απογνωση,εσυ προσπαθουσες να με συνετισεις.
Οταν παλι,νευριαζω και σου μιλαω ασχημα,εσυ μου χαμογελας και με ηρεμεις.
Οταν καποιες νυχτες,φοβαμαι πως κατι θα παθω και δεν μπορω να κοιμηθω εσυ μου κανεις συντροφια.
Γιατι ξερω,πως οταν κοιμαμαι εσυ με κοιτας με τις ωρες και με προσεχεις.
Εσυ λες πως σε αλλαξα.
Αν ειναι ετσι πραγματι,ειναι ενας λογος σημαντικος για να νιωσω πως αξιζω.
Γιατι αγαπη μου,οταν σε κοιτω στα ματια ξερω πως εισαι σπανιο πλασμα.
Και αλλον σαν εσενα,δεν θα ξανασυναντησω.
Αναμεσα μας,πανω απ'ολα υπαρχει αγαπη,υπαρχει σεβασμος,υπαρχει εκτιμηση,υπαρχει παθος.
Δεν ειμαι σιγουρη πως ολα αυτα υπαρχουν και στις αλλες σχεσεις.Εσυ τι λες?(:
Με αγαπησες για αυτο που ειμαι πραγματικα.
Παρολα τα ελαττωματα μου.Παρολλες τις παραξενιες μου και τις ανωριμοτητες μου.
Εσυ,δε μου ζητησες ποτε να αλλαξω.Με δεχτηκες.Με προστατευσες.
Θεε μου,ειμαι τοσο τυχερη που σε γνωρισα.
Σ'αγαπαω παπακι μου.Και ας νευριαζεις οταν σε φωναζω παπι μπροστα σε κοσμο.
Και ας μου τη δινεις οταν ζηλευεις.Η αληθεια ειναι πως και εγω εσενα σ'αγαπαω για αυτο που εισαι. Ζηλιαρογατακι μου,σ'εχω αναγκη να το ξερεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου