Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

Αποψε εισαι εδω.
Σ'αγγιζω και νιωθω ομορφα.
Δε ποναω πια.
Η νυχτα τελειωσε.Ξημερωσε.
Εισαι εδω και με προσεχεις.
Περασαμε πολλα.
Μα οτι υπηρχε,υπαρχει ακομη.
Μου γελας ξανα και δεν φοβαμαι.
Μου μιλας και ξερω πως τιποτα δεν εχει χαθει.
Ξαναγεννιεμαι.Δε με βλεπεις?
Εγινες βροχη και ξεπλυνες τις αμαρτιες.
Νιωθω καθαρη,λυτρωμενη.
Εγω παλι για σενα χαμογελω.
Για σενα τραγουδω.
Κοιτα εξω.Δεν ειναι ομορφα?
Βλεπεις τα πουλια,τα λουλουδια?
Το φεγγαρι το βλεπεις?
Οταν λειπεις,δεν τα προσεχω καν.
Μα τωρα εισαι ξανα δικος μου.
Και ολα εχουν ξανα αξια.
Αν φερομασταν αλλιως,
ισως ολα να ηταν διαφορετικα.
Ισως να ειμασταν πιο δεμενοι,
αν δεν υπηρχαν αναμεσα μας εγωισμοι.
Αν δεν υπηρχε παθος,ισως να ειμασταν πιο ηρεμοι.
Μα ισως και να μην ειμασταν καν μαζι.
Δεν ειμαστε σαν τα αλλα ζευγαρια,το ξερεις?
Ειμαστε μοναδικοι.
Και αυτο αξιζει.
Ας το κρατησουμε μωρο μου.
Ας μη τ'αφησουμε να χαθει.
Τι μας λειπει?Τιποτα.
Οσο ειμαστε μαζι,νικαμε τους παντες.
Και οταν ειμαστε χωρια,
κατι με τραβαει ξανα σε εσενα.
Ειναι μια ελξη που δε μπορω να την νικησω.
Και ξερεις κατι?Ουτε θελω.
Να,κοιτα εξω!
Χαραζει.
Χαραζει και ειμαστε μαζι..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου