Ψευτικη φιλια,ψευτικα λογια,ψευτικες αγκαλιες.

Υπαρχει αραγε κατι το αληθινο?

Κουραστηκα και θελω να το τελειωσω ολο αυτο!
Με κουρασαν τα ψεμματα η υποκρισια οι δηθεν.
Γιατι υπαρχουν μονο λογια.
Λογια μεγαλα και ακριβα.
Μα κατω απο αυτα δεν υπαρχει τιποτα.
Μονο ψεμα. Καταντια ειναι αυτο.

Αυτος ο κοσμος δεν ειναι για εμενα.
Aργησα να το καταλαβω.
Αυτο δεν ειναι ζωη. Ειναι οφθαλμαπατη.

Αρνουμαι πια να παλευω για κατι το ψευτικο.
Αρνουμαι να ελπιζω σε ψευτικα ιδεωδη.
Οπως στην φιλια,στην συγκεκριμενη περιπτωση.
Εγω δεν ειμαι πολιτικος για να κανω ''δημοσιες σχεσεις''.
Ειμαι ανθρωπος σαν τους αλλους.
Και εχω αναγκη να εχω διπλα μου ενα φιλαρακι αληθινο.
Γιατι οι πραγματικοι φιλοι,ειναι κατι πλασματα πραγματικα υπεροχα.
Υπεροχα και δυσευρετα. Σπανιοι σαν θησαυρος.
Και ολοι απο ενα τετοιο ατομο εχουν αναγκη.
Το ιδιο και εγω.
Ενα ατομο που θα φερει μαζι του την ευτυχια και την πληροτητα.
Μαζι του θα μοιραστω τον πονο και την χαρα μου.
Τις μερες και τα χρονια μου.
Καποιον με τον οποιο να μπορω να σκεφτω
να αισθανθω ασφαλεια,να χαθω,να ταξιδεψω,
να μοιραστω μαζι του την αληθεια και τα ονειρα μου.
Να ξερω πως θα ειναι εδω οταν τον χρειαστω.
Να του δινω και να μου δινει.
Να ακουω την φωνη του χωρις να μου μιλαει
να μπαινω στην ψυχη του και να ξερω τι σκεφτεται προτου μιλησει.
Ο Τσεχωφ μαλιστα εχει γραψει σχετικα με την φιλια
«Η φιλία είναι ένα μονοπάτι, πάνω στο οποίο πρέπει να περπατάς καθημερινά, διαφορετικά καλύπτεται με αγριόχορτα και το μονοπάτι χάνεται.»
Το πιστευω. Καθε μερα πρεπει να υπαρχει ενδιαφερον και αγαπη.
Ετσι με την παροδο του χρονου,θα δημιουργηθει μια σχεση αληθινη
που θα στηριζεται στον αλληλοσεβασμο πανω απο ολα.
Aπο την αλλη
Ο J. Morrison τραγουδούσε
«A friend is someone who gives you the total freedom to be yourself».
Σωστος,ετσι?
Περα απο τα θεωρητικα,ερχονται καποιες στιγμες στην ζωη μας
που συνειδητοποιουμε καποια πραγματα που μας τρομαζουν.
Γιατι ειναι πολυ ευκολο να χαθει το οτιδηποτε. Ποσο μαλλον μια φιλια.
Ο ανθρωπος,ειναι μονος του. Ετσι πιστευω.
Μοναχα στον εαυτο μου μπορω να στηριχτω ολοκληρωτικα.
Μοναχα τον εαυτο μου μπορω να εμπιστευω απολυτα.
Οι ανθρωποι,ειναι εγωπαθεις,εγωιστες και πανω απο ολα
παρεξηγουν καποιες καταστασεις.
Φταιει που το ''σ'αγαπω'' εχει γινει τοσο ευχρηστο οσο και το ''Ελεος''.
Φταιει που θεωρουμε καποιον φιλο μας βασισμενοι σε ασημαντα κριτηρια.
Γιατι φιλος με καποιον δεν εισαι μοναχα οταν κανεις χαβαλε με καποιον
ή οταν περνας καλα μαζι του.
Σιγουρα ειναι και αυτα απαραιτητα
αλλα προσωπικα πιστευω,πως δεν εχουν πρωταρχικη σημασια.
Προσωπικα,εχω γνωρισει παρα πολλους.
Και υποτιθεται πως κανουμε και παρεα.
Και ομως. Οσο πιο πολλοι ειναι γυρω σου,τοσο πιο μονος εισαι.
Και εγω ξερω πως κατι ξενυχτια και κατι μεθυσια ειναι τελειως δηθεν.
Και ξερω ακομα,πως το σ'αγαπω για να το πεις και να το εννοεις
πρεπει να εχεις πονεσει για να το νιωσεις.
Πρεπει να εχεις ψαξει πολυ μεσα σου για να τολμησεις να το πεις.
Αυτο το κειμενο,ειναι παραγγελια απο μια φιλη,αληθινη.
Για ψευτικες σχεσεις.Προτιμησα να γραψω για μια αληθινη φιλια.
Δεν ηταν ευκολο. Ισως το πιο κουραστικο κειμενο.
Δεν ξερω αν ειναι καν καλο.
Παντως,θελω να πω στην συγκεκριμενη κοπελα
πως δεν αξιζει να αναλωνεται σε ψευτικες σχεσεις
ουτε να μενει στα λογια.
Γιατι οι πραξεις ειναι αυτες που μετρανε και μου το εχει τονισει η ιδια αυτο.
Συνοψιζοντας λοιπον...
Φιλια,ειναι αγαπη. Να μοιραζεσαι να σεβεσαι να γελας να κλαις να νιωθεις ανετα.
Φιλια ειναι να λες πραγματα,που δεν θα τα ελεγες αλλου.
Να εχεις ενα στηριγμα,να εισαι στηριγμα.
Ειναι μια χαρα,ενα κερασμα,ενα δωρο μια συζητηση.
Καποιοι φιλοι μου λειπουν.
Ξερω πως οταν βρεθουμε θα'ναι σαν χθες.
Και αληθεια...
αν οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο
οι παλιες φιλιες που κρυβονται?




Για την Κατερινα. (: