Σ'ευχαριστω. Δεν μπορω να πω κατι αλλο,πιο μεγαλο.
Σ'ευχαριστω ομως. Τωρα πια,που τελειωνουν ολα μπορω να στο πω.
Ξερεις για τι.
Για εκεινες τις νυχτες,τις ατελειωτες που συζητουσαμε για τα παντα.
Για εκεινα τα μερονυχτα στην Ροδο,που σε ενιωσα πολυ κοντα μου. Οτι επιτελους σ'αγγιξα.
Για ολες τις φορες που με εκανες να γελασω. Και ηταν πραγματι παρα πολλες.
Για τοτε που ηρθες και με εβγαλες απο την παρανοια που ειχα πεσει.
Για τις φορες που με χαστουκισες. Καταλαβα σε τι σημειο σε ειχα φτασει.
Για τις νυχτες που κοιμηθηκες διπλα μου και ειχα την ευτυχια να σε παρατηρω.
Για τις στιγμες που μου χαρισες την μεγαλυτερη ασφαλεια με μια σου αγκαλια.
Η παρουσια σου,μου εδωσε ζωη.
Μου χαρισες ονειρα. Δεν τα πηρες πισω. Μου τα αφησες.
Μου χαρισες την ελπιδα. Αν και τρεμοσβηνει.
Με εκανες να καταλαβω τι σημαινει ''Παθος'', ''Κτηση'', ''Ζηλεια'' και πανω απο ολα τι σημαινει να θελω να δωσω και την ζωη μου για καποιον.
Τι ημουνα πριν απο εσενα? Ποιους γνωρισα? Τους εχω ξεχασει.
Σε εσενα ξεκινουν ολα και σε εσενα μοιαζουν να τελειωνουν ολα.
Μπορεις πια να πεις οτι αυτο που ειχαμε... ''ξοφλησε''.
Ειναι μερικες αγαπες που οσο δυνατες και αν ειναι χανονται.
Λογω εγωισμου, λογω απαιτησεων.
Δεν αντεξαμε. Καναμε πισω. Και δεν κλαιω.
Θελω να εισαι εσυ καλα πανω απ'ολα.
Θελω ενα κομματι σου να μου ανηκει.
Παψε σου λεω. Μη πεις τιποτα αλλο.
Οχι αλλες φωνες αγαπη μου.
Μη πληγωθουμε και αλλο.
Κρατα μονο τις ομορφες στιγμες.
Αυτες που θυμιζουν και οι φωτογραφιες.

Κρατα αυτες και φυγε.