Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Δεν έμεινε... κάτι.

Έχουμε χωρισμένοι γύρω στις τρεις εβδομάδες.
Μεγάλο διάστημα για εμάς.
Βέβαια, εσύ προσπαθείς.
Προσπαθείς να γίνει ξανά κάτι με μας.
Όπως κάνεις πάντοτε, σε κάθε χωρισμό.
Δίχως να αλλάζεις τίποτα στην συμπεριφορά σου.
Δίχως να ενδιαφέρεσαι ουσιαστικά για εμένα.
Απλά, για την -προσωρινή- ικανοποίηση του δικού σου εγωισμού.
Το ήξερα πάντοτε, τώρα τελευταία το νιώθω πιο έντονα.
Δεν νοιάζεσαι ουσιαστικά για εμένα, για το τι νιώθω.
Δεν ενδιαφέρθηκες ποτέ να μάθεις τα συναισθήματα μου.
Ποτέ σου δεν σκέφτηκες, τι μπορεί να ήσουν για εμένα.
Είσαι ρηχός, επιφανειακός.
Πιστεύεις πως όλα αρχίζουν και τελειώνουν σε ένα κρεβάτι.
Δεν σε κατηγορώ, δεν φταις. Τουλάχιστον δεν φταις εσύ μόνο.
Όμως καλώς ή κακώς από την πρώτη στιγμή πίστεψα σε εσένα.
Σε λάτρεψα σαν Θεό μου και ακόμη έτσι νιώθω δηλαδή.
Και δεν μετανιώνω.
Ούτε για όσα σου έχω πει, ούτε για όσα έχω κάνει για εσένα.

Δεν ξέρω αν τα άξιζες. Ξέρω πως τα έκανα γιατί σ'αγάπησα.
Θα ήθελα να είμαστε μαζί, πραγματικά.
Μα δεν βγάζει πουθενά, το βλέπεις.
Παντού η ίδια λέξη χαραγμένη. ''Αδιέξοδο''.
Αδιέξοδο. Μας κυνηγά σε σκέψεις, σε όνειρα, στην καθημερινότητα μας.
Εσύ τι νιώθεις τελικά? Κάναμε έρωτα στην τελική ή κάναμε σεξ?
Νιώθεις τίποτα όταν με κοιτάς, όταν μ'αγγίζεις?
Είμαι μια γκόμενα σαν τις άλλες?
Παλιά μου τα έλεγες όλα, με την πιο ωμή ειλικρίνεια.
Είχες έρθει και μου είχες πει ότι με κεράτωσες.
Τώρα κολώνεις να πεις τι?
Να μιλήσεις ανοιχτά, για τί?
Για μια σχέση που ψυχορραγεί? Τι φοβάσαι?
Έχουν τελειώσει όλα, μένουν τα τυπικά.
Πέθαναν τα πάντα, μένουν οι κηδείες.
Κατάλαβε το, ήταν μια παρεξήγηση.
Παρεξήγηση που κράτησε ένα χρόνο.
Εντάξει, δεν είναι τίποτα.
Υπάρχουν και χειρότερα.
Σ'έβλεπα μεθυσμένο να κοιμάσαι.
Ήσουν χαμένος ποιος ξέρει, σε τι όνειρα και παραισθήσεις?
Γελούσες μεθυσμένος.
Ωραίο όλο αυτό, δεν οδηγεί κάπου.
Εσύ λιώμα κάθε βράδυ και εγώ να μένω άυπνη.
Δεν προχωράμε έτσι. Μην με κρατάς.
Άσε με να φύγω, από σένα.
Λύσε με, μη με δένεις σφιχτότερα.
Είναι δύσκολο, μη το κάνεις χειρότερο.
Επιτέλους. Κάνε κάτι να με βοηθήσεις.
Δε στο ζήτησα ποτέ ως τώρα.
Πάντα ήμουν ''παληκάρι''.
Τώρα λύγισα. Πάψε, μη μιλάς.
Βοηθήσε με μόνο.
Σώσε με , για να σε σώσω.
Άσε με να φύγω, για να φύγεις.
Ξεπέρασε με για να σε ξεπεράσω.
Γκρέμισε τα όλα, για να περάσω.
Είναι αργά, μη προσπαθείς.
Χάθηκαν όλα, χαθήκαμε και εμείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου