Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Αυτοί οι εγωισμοί...

Χάνομαι, χάνω τον εαυτό μου, διαλύομαι.
Επειδή σε έχασα, σε έχασα, το καταλαβαίνεις?
Δε φταις ούτε και συ. Δεν είμαι αναίσθητη.
Ξέρω το κακό που σου'κανα.
Το τέλος, το είπαμε πολλές φορές.
Όμως τώρα πια, φαίνεται πως είναι οριστικό.
Και πονάει, όσο και αν δεν το παραδέχομαι.
Πονάει που δεν είσαι πια δικός μου.
Πονάει που θα βρεις άλλη, σύντομα.
Γιατί θα βρεις, το ξέρω.
Δεν θυμώνω, έχεις κάθε δικαίωμα.
Κρίμα όμως. Κρίμα, που δεν ήσουν ποτέ δικός μου.
Ούτε μια στιγμή, ίσως για ελάχιστα λεπτά.
Με το που έλεγα ότι σ'αγγίζω, να, πάλι σε έχανα.
Δεν πίστεψες ποτέ ότι σ'αγάπησα, σωστά?
Σου ήταν τόσο δύσκολο, να το καταλάβεις.
Ήσουν λοιπόν, τόσο τυφλός, τόσο ανόητος...
Παραδόθηκες σ'όλες τις ανασφάλειες σου.
Ζήλευες, ούτε εσύ δεν ξέρεις τι.
Και μαλώναμε και φωνάζαμε και σπάγαμε πράγματα.
Είχε την πλάκα του, για τους φίλους.
Προσπαθούσαμε και εμείς να το δούμε αστεία.
Οι καυγάδες μας, ήταν κάτι σαν ανέκδοτο.
Το ίδιο και οι χωρισμοί μας.
''Εσείς πάντα τα βρίσκετε''.
Όλοι αυτό μας έλεγαν και ακόμη το λένε.
Όμως εμείς οι δυο το ξέρουμε, από καιρό το ξέραμε.
Το τέλος ήρθε, είχε έρθει από καιρό.
Απλά το παλέψαμε, προσπαθήσαμε.
Δεν κάναμε και λίγα, έτσι δεν είναι?
Αλήθεια όμως σου το λέω, θα μου λείψεις.
Γιατί σ'αγάπησα στο κάτω κάτω.
Γιατί ρε γαμώτο και εσύ μ'αγάπησες.
Και δεν ξέρω τι θα κάνω.
Τι θα κάνω, χωρίς τη φωνή σου, το γέλιο σου, τις φωνές σου, τον εγωισμό σου.
Τον εγωισμό σου, ναι. Αυτός ο εγωισμός που διέλυσε τα πάντα.
Εσένα, εμένα, ό,τι είχαμε, ό,τι νιώθαμε.
Αχ,αυτός ο εγωισμός σου αγάπη μου.
Πόσο τον λάτρεψα! Πόσο τον μίσησα!
Φυσικά, δεν λέω πως φταις μόνο εσύ.
Και εγώ φέρθηκα εγωιστικά, παιδιάστικα.
Δεν ήξερα όμως, πως φέρονται στις σχέσεις.
Ούτε και εσύ ήξερες.
Πρώτη μας φορά, σε τόσο βαθιά νερά.
Μπορεί να μη φταίμε ουσιαστικά εμείς οι δύο.
Ίσως οι καταστάσεις, η μοίρα.
Μη μου στεναχωριέσαι.
Ελπίζω να κέρδισες κάτι από αυτόν τον έναν χρόνο και κάτι ψιλά.
Να κέρδισες και όχι μόνο να έχασες.
Κοίταξε τα αστέρια απόψε, αγάπη μου.
Λάμπουνε, μόνο για σένα λάμπουνε.
Παράξενε άντρα, παιχνιδιάρη, ερωτιάρη.
Γύρνα μου την πλάτη, θύμωνε όσο θες.
Εγώ πάντα θα σ'αγαπάω, έστω σαν φίλο.
Την ψυχραίμια σου κράτα και ας χωρίσαμε.
Μη πέσεις σε τσιγάρα και ποτά, μη το κάνεις.
Θα αλλάξουν τα πράγματα, να μου το θυμηθείς.
Θα'ρθεί καλύτερος καιρός.
Παρ΄όλα αυτά. Θα το δεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου