....

Την Παρασκευή σε είδα στην παρέα.
Ήσουν και εσύ εκεί. Είχαμε μαλώσει την προηγούμενη.
Ήθελες να παραστήσεις τον βαρύ, τον απόμακρο.
Έτσι δεν κάνεις πάντα? Σ'αρέσει φαίνεται.
Κοίταξα στα μάτια σου. Δεν είδα ''κάτι''.
Δεν είδα αυτό το κάτι, που έβλεπα παλιά.
Ούτε και τώρα το βλέπω, δεν μένω γι'αυτό μαζί σου.
Χαλιέσαι με το θέατρο που ασχολούμαι, ζηλεύεις.
Όχι τελείως αβάσιμα, μα σίγουρα άδικα.
Ένα χρόνο αυτά λέμε ρε γαμώτο.
Το ξέρεις, δεν το ξέρεις?
Ποτέ δεν θα έκανα κάτι που θα σε προσέβαλλε.
Και δεν είναι πως δεν θέλω να πληγωθείς.
Με έχεις πονέσει τόσο, που κάποιες φορές θέλω να σε καταστρέψω.
Είναι πως ακόμα διατηρώ μέσα μου μια ελάχιστη ανθρωπιά.
Και δεν μου πάει να σου διαλύσω την ζωή.
Ζηλεύεις όμως εσύ, είσαι μέσα την ανασφάλεια.
Ζηλεύεις τον Σταμάτη που ασχολείται με τα φώτα.
-Και ας μαλώνουμε συνέχεια-.
Ζηλεύεις τον Γιώργο.
-Και ας ξέρεις πως είναι κολλητός μου-.
Ζηλεύεις τον Ανδρέα.
-Μα είναι μόνο φίλος. Φίλος, φίλος. Χωρίς εισαγωγικά-
Ζηλεύεις τον Στέφανο.
-Ενώ ξέρεις ότι τον σιχαίνομαι-.
Και νευριάζεις, τρελαίνεσαι, χάνεις τον εαυτό σου.
Και εγώ επιμένω, δεν αντιδρώ, κάθομαι σε ακούω.
Περιμένω. Περιμένω να συνέλθεις. Πάντα περιμένω, βλάκα.
Με ρώτησες τι κάνουμε, που πάμε ως ζευγάρι.
Σου είπα ότι προσπαθούμε. Δεν ικανοποίηθηκες.
Είτε σ'αρέσει είτε όχι, αυτό κάνουμε.
Προσπαθούμε να φέρουμε πίσω ότι χάθηκε.
Δεν εννοώ τον έρωτα.
Μπορώ να πω πως ακόμα είμαι ερωτευμένη μαζί σου.
Εννοώ τον σεβασμό, την εμπιστοσύνη, την υπομονή.
Όλα αυτά που εξαφανίζονται μέρα με την μέρα.
Και δεν μπορώ να βρω τι φταίει.
Ίσως όχι απαραίτητα εμείς, ίσως να φταίει η μοίρα.
Όλοι νομίζουν πως επειδή είμαστε μαζί, όλα είναι καλά.
Το ''καλά'' είναι όταν ένα ζευγάρι είναι μαζί χωρίς εντάσεις?
Τι κρίμα να μη το έχω ζήσει μαζί σου αυτό.
Μη νομίζεις. Φθείρομαι. Πονάω.
Δεν είναι εύκολο. Εσύ το κάνεις περισσότερο δύσκολο.
Πιστεύεις ότι δεν σ'αγαπάω, πως δεν σ'αγάπησα ποτέ.
Μου το λες συχνά, σαν γλυκό παράπονο.
Πως να σ'αλλάξω γνώμη όταν δεν μ'αφήνεις να σου μιλήσω?
Και είσαι δίπλα μου, μ'αγκαλιάζεις μα σαν να μη νιώθεις.
Τελείως παθητικά. Το ξέρω. Είσαι ''αλλού''.
Δεν είναι ότι σκέφτεσαι κάποια άλλη κοπέλα.
Ίσως να φοβάσαι λίγο, όπως εγώ.
Αυτή η μοναξιά ανάμεσα μας, αυτή η αμηχανία...είναι άσχημο πράγμα.
Σε τρομάζει και εσένα, ε?
Για αυτό σου λέω, τώρα τελευταία να μη χαμηλώνεις τα φώτα.
Φοβάμαι στο σκοτάδι, στη σιωπή, δεν μπορώ.
Στο έχω πει, δεν ήθελα να φτάσουμε εδώ. Σίγουρα.
Είχα ονειρευτεί άλλα μαζί σου, τελείως διαφορετικά.
Μου έχεις πει να φύγω, για το καλό μου.
Πως δεν πρέπει να ασχολούμαι πολύ με κάτι που πονάει.
Μα, όταν κάποιος αγαπάει, αγαπάει για πάντα, να το ξέρεις.
Το ίδιο και εγώ. Και θα προσπαθώ πάντα, να το ξέρεις.
Γιατί σ'αγάπησα. Γιατί ακόμα σ'αγαπάω δηλαδή.
Οι Πυξ-Λαξ λένε ότι οι παλιές αγαπές πάνε στον παράδεισο.
Η δική μας, γιατί θα πάει στην κόλαση?
Γιατί εκεί θα πάει, είμαι σίγουρη.