Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Συγγνώμη...

Αύριο μπαίνουμε στην Άνοιξη. Μάρτης.
Ο δεύτερος Μάρτης που όπως φαίνεται θα περάσουμε μαζί.
Το ''Θα περάσουμε μαζί'' είναι βέβαια ένας λόγος.
Θα'σαι λίγο στην Αθήνα, λίγο εδώ θα ψιλοβρισκόμαστε.
Θα μαλώνουμε το ξέρω, θα τα ξαναβρίσκουμε.
Θα βγει και αυτός ο μήνας, το πιστεύω.
Αχ, αγάπη μου. Πόσο σ'αγαπάω.
Πόσο σ'αγάπησα αλήθεια.
Πόσο σε πλήγωσα.
Δεν σου άξιζα, από την αρχή το ήξερα.
Δεν ήμουν, ούτε είμαι αυτό που ζητούσες.
Τι ήθελες? Μια κοπέλα, που να σε στηρίζει.
Και εσύ λες συνέχεια και επιμένεις πως σε στηρίζω.
Και όμως. Αν τα βάλεις κάτω, θα δεις πόσο σκάρτα σου φέρθηκα.
Συγγνώμη για τις πληγές που σου άνοιξα.
Συγγνώμη που σε βούλιαξα στην ανασφάλεια.
Συγγνώμη που σε έκανα να χάσεις τον εαυτό σου.
Αρκεί μια συγγνώμη?
Δεν ξέρω ρε γαμώτο μου.
Μακάρι να'ξερα και κάτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου