Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Να'σαι περήφανος.

Να'σαι περήφανος για μένα.
Γιατί προσπαθώ να προχωρήσω.
Να, βλέπεις? Δε λυγίζω.
Όσα και αν μου κάνεις δε λυγίζω.
Χαμογελάω ακόμα.
Με δυσκολία, μα χαμογελάω.
Μόνο,γιατί στο υποσχέθηκα.
Και είναι όμορφη η ζωή,στο λέω.
Να το θυμάσαι αυτό,τώρα που φεύγεις.
Και μη κοιτάξεις πίσω σου, σε παρακαλώ.
Είναι σαν να δίνεις υπόσχεση.
Και από σένα δεν θέλω άλλες υποσχέσεις.
Τις σιχάθηκα τις υποσχέσεις σου.
Και κράτα μέσα σου,την πιο όμορφη εικόνα μας.
Ποια να ήταν άραγε?
Μου έρχονται στο νου πολλές.
Κράτα όποια σου αρέσει καλύτερα.
Και ξέχνα τα άσχημα που ζήσαμε.
Ξέχνα τους καυγάδες, τα χαστούκια,τον εξευτελισμό.
Να θυμάσαι τι σου έλεγα ύστερα από κάθε μας καυγά.
''Μείνε εδώ. Δεν τέλειωσε ακόμα το παιχνίδι''.
Και έτσι βαδίσαμε για καιρό, πάνω στο τεντωμένο σχοινί της σχέσης μας.
Δεν πρέπει να υποφέρεις άλλο.
Καλά κάνεις και φεύγεις μακριά.
Κρύψου. Κρύψου κάπου,για να μη σε ψάξω.
Γιατί άνθρωπος είμαι. Με αισθήματα.
Ίσως σε κυνηγήσω ξανά.
Ξέρω ότι είναι λάθος, τι μ'αυτό?
Είδες? Πάλι τα ίδια ξεκινάω.
Απόψε άραγε να κοιτάς τον ουρανό?
Βρέχει. Λογικά, θα τον κοιτάς.
Να,σε φαντάζομαι.
Μόνος, σε κάτι σκαλοπάτια.
Με ένα τσιγάρο στο χέρι, να μετράς αστέρια.
Πάλι ξανά στο τίποτα μωρό μου.
Το χάσαμε το παιχνίδι, μας ξέφυγε.
Και σου΄λεγα να προσέχουμε.
Δεν μ'ακουγες. Ποτέ σου δεν το έκανες.
Σ'αγάπησα. Μια φορά σ'αγάπησα.
Και τώρα σ'αγαπάω βλάκα.
Ίσως αλλιώς, ίσως το ίδιο.
Το ήξερα από την αρχή πως είναι λάθος.
Μα, δεν είχα το δικαίωμα να ζήσω? Δε το είχα?
Και τώρα μπορώ και το λέω.
Κοντά σου ''έζησα''. Ουσιαστικά.
Δεν ανέπνευσα απλά, μου έμαθες πολλά.
Να'σαι λοιπόν περήφανος για μένα.
Και μη κοιτάς τα δάκρυα.
Από χαρά είναι μωρό μου.
Μη τα κοιτάς.

1 σχόλιο: