Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Φιλαράκο μου. <3

Εμείς Γιώργο, είμαστε κολλητοί.
Φίλοι. Φίλοι όπως το έλεγε και ο Καζαντζίδης.
Μαζί στα όμορφα, μαζί και στ΄άσχημα.
Μαζί στους έρωτες, μαζί και στα χωρίσματα.
Μαζί στα ουράνια,μαζί και στον πάτο.
Να σε κρατάω απ'το χέρι.
Να στηρίζομαι στους ώμους σου.
Και εσύ να μου γελάς.
Και με το γέλιο σου,να ομορφαίνουν όλα.
Θυμάμαι, πως όταν ήρθες φέτος στο τμήμα μας
δεν μου έκανες ιδιαίτερη εντύπωση.
Ύστερα δέσαμε. Δεν ξέρω πως.
Και λίγο αργότερα ένιωσα να σ'αγαπάω.
Και είναι οι στιγμές που με κάνανε να σ'αγαπήσω.
Είναι οι βραδιές που καθόμαστε στα σκαλιά
αγκαλιά με κιθάρες και τραγουδάμε.
Είναι οι φορές που κάνω κάποια μαλακία
και με τραβάς κοντά σου για να με συνετίσεις.
Είναι οι φορές που παίζεις ξύλο για εμένα.
Είναι οι φορές που μου λες για τα όνειρα σου
και σ'ακούω χαμογελώντας.
Είναι οι φορές που κλαίω με λυγμούς
και με κοιτάς με τα τεράστια σου μάτια
και μου φωνάζεις
''Γέλα ρε! Τι σου ζητάω?''
Είναι οι φορές που κλαις με λυγμούς εσύ
και έρχεσαι κρυφά,να μη σε δεί κανείς κοντά μου
ζητώντας παρηγοριές.
Αγόρι μου, είναι τόσα πολλά.
Είναι τα τηλεφωνήματα
οι απεγνωσμένες κραυγές
τα δάκρυα αγωνίας
ο καπνός από τα τσιγάρα σου.
Και ας θυμώνεις που λερώνω τις μπλούζες σου
με μολύβι ματιών.
Και ας θυμώνεις που σε φωνάζω συνέχεια άχρηστο σκηνοθέτη.
Ενώ,δεν το εννοώ.
Και ας θυμώνεις με τις τάσεις αυτοκτονίας μου.
Και ας θυμώνω που ανάβεις το ένα τσιγάρο μετά το άλλο.
Και ας θυμώνω που ξενυχτάς για εμένα.
Και ας θυμώνω που δεν μ'αφήνεις να πίνω.
Έτσι και αλλιώς, πάντα μαζί δεν καταλήγουμε?
Ύστερα από τα ξενύχτια,επιστρέφουμε αγκαλιασμένοι
τραγουδώντας, για την ευτυχία,για το θέατρο,για σένα,για μένα.
Και μ'αφήνεις πάντοτε κάτω από το σπίτι μου
και περιμένεις να μπω μέσα με αγωνία.
Όποτε σε ζητήσω, είσαι εδώ.
Όποτε με ζητήσεις,είμαι εκεί.
Δεν μάφήνεις να πεθάνω.
Δεν σ'αφήνω να δακρύσεις.
Στο ορκίζομαι φιλαράκο.
Βάσανα,έννοιες,μαλακίες
θα τα περάσουμε μαζί.
Εμείς οι δύο μαζί.
Για πάντα εδώ για σένα
έτσι γιατί το αξίζεις.
Γιατί είσαι άτομο που τα λες σταράτα.
Θα'μαι εδώ Γιωργάκη μου.
Εγώ θα παίζω, εσύ θα σκηνοθετείς.
Εγώ θα χορεύω και εσύ θα τραγουδάς.
Εγώ θα κλαίω και εσύ θα μου γελάς.
Εγώ θα φεύγω και εσύ θα με κρατάς.
Ανόητε... σ'αγαπάω...ανόητε.
Κράτα μου το χέρι και φύγαμε.
ΜΑΖΙ.













2 σχόλια:

  1. ειναι τελειο :D εισαι απιστευτα τυχερηη

    :( :( :( θελω κι εγω να ειμαστε ετσι με τον..(ξερεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η συναδελφος σου ειμαι...
    νεο blog.
    http://emptyshadowsintheair.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή