Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Για σένα πάλι.

Aγάπη μου,φίλε μου,αδερφέ μου,βασιλιά μου,άντρα μου δεν ξέρω που γυρνάς απόψε.
Ίσως να φλερτάρεις και απόψε με τον θάνατο, ή απλά με κορίτσια.
Η Μυρτώ,η Ελένη,η Βικτώρια και πόσες άλλες...
Δε ξέρω αν ζηλεύω. Δεν το πιστεύω. Πάει καιρός από τότε που ζήλευα.
Ύστερα το αποδέχτηκα,πως έσβηνε ότι είχαμε και είχα παραδοθεί.
Ούτε που ένιωθα,απλά συνέχιζα.
Και όταν χωρίσαμε,δεν έκλαψα για εσένα αλλά αυτό που νόμισα πως είσαι.
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις. Εσύ πάντα γελάς,όποτε σου μιλάω εγώ.
Όμως απόψε,θα ήθελα να σε είχα εδώ παρέα. Βρέχει,αγάπη μου.
Να βγαίναμε καμιά βόλτα στην βροχή,να είχες την κιθάρα σου και να μου τραγουδούσες καθισμένοι σε βρώμικα σκαλοπάτια όπως πάντα.
Ύστερα να μου ψιθυρίζεις γλυκά,πως μ'αγαπάς ή πως σου λείπω και εγώ αμήχανη να κοιτάω τα αμάξια που περνάνε.
Και εγώ που αγάπησα μέχρι και την ιδέα σου,θα δάκρυζα. Και εσύ θα μου τραγουδούσες το ''Don't cry'' των Guns 'n' roses.
Nα νιώθω τα χέρια σου στην μέση μου και να ανατριχιάζω ολόκληρη.
Kαι ύστερα όταν θα μου γελούσες,εγώ θα ήμουν ευτυχισμένη.
Γιατί ένα γέλιο σου,φτάνει να αναποδογυρίσει τον κόσμο μου αλήτη μου.
Εύχομαι να μη με μισήσεις όσο μ'αγάπησες.
Εύχομαι να καταλάβεις.
Έφυγα για το καλό μου. Μ'άφησες να φύγω επειδή μ'αγάπησες.
Kαι δεν θέλω να γυρίσεις ξανά.
Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που γυρνάς.
Όχι,για να περάσουμε μια βραδιά μαζί και ύστερα να φύγεις.
Μην εκμεταλλεύεσαι αυτό που νιώθω.
Δεν ξέρω αν θα σου βγει σε καλό.
Δε θέλω να σε απειλώ. Όχι ότι θα δώσεις σημασία σ'ότι λέω.
Εσύ νομίζεις πως είμαι τρελή.
Όχι ρε Σταύρο. Δεν είμαι τρελή.
Είμαι γυναίκα. Εσύ τι φαντάστηκες? Μια γυναίκα είμαι,σαν όλες τις άλλες.
Με σάρκα,με όστα,με αισθήματα.
Αισθήματα που ένα χρόνο και κάτι μήνες δεν κατάφερες να αγγίξεις.
Δεν μπόρεσες να νιώσεις. Στάθηκες ανίκανος μπροστά μου.
Κατάλαβες πως σ'αγάπησα,όταν πια ήμουν κουρασμένη.
Γιατί ναι ρε φίλε. Με κούρασες και με διέλυσες. Με κατέστρεψες.
Όπως μόνο εσύ ξέρεις. Όπως μόνο εσύ καταφέρνεις τόσο πετυχημένα.
Μα εγώ πάντα θα σ'αγαπώ.
Έστω και σιωπηλά.
Θα είσαι πάντα βαθιά μέσα μου.
Θα υπάρχεις. Και θα κυριαρχείς. Όπως ξέρεις.
Και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό.
Δεν ξέρω γαμώτο.Τίποτα δεν ξέρω πια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου