Σε θελω εδω.

Μη με κοιταζεις πια. Μην μενεις εδω ουτε σαν φιλος.
Συγγνωμη,αν γινομαι κακια. Μα σ'αγαπω πολυ.
Δεν γινεται τιποτα αλλο πια. Κλεινομαι στον εαυτο μου.
Σαν εκεινα τα νυχτολουλουδα. Οπως λες και εσυ.
Δεν ξερω τι γυρευω ακομη εδω. Τι ψαχνω. Δεν ξερω.
Εσυ εφυγες και τελειωσαν ολα αναθεμα.
Και μενω σε εκεινες τις παλιες τις αναμνησεις.
Στις φωτογραφιες και στα ονειρα.
Δεν παιρνω αποφαση να προχωρησω.
Οταν μεθαω,βλεπω στα ματια σου τον ερωτα.
Το ξερεις?
Παντως,ακομα και αν καποτε αγαπηθηκαμε αμοιβαια
ολο αυτο θα μεινει ενα ατελειωτο σαρδαμ,αξεδιαλυτο.
Γιατι καποια πραγματα δεν ειπωθηκαν.
Αλλα δεν αξιζαν καν να ειπωθουν.
Και αλλοτε η σιωπη εκανε τον χειροτερο θορυβο.
Και αν ημασταν θεατρινοι -ξερεις πως μονο ετσι βρισκομαι στο στοιχειο μου-
κατω απο τα φωτα θα υπηρχαν κρυφοι ποθοι και ανομολογητες συγγνωμες.
Συγγνωμη που δεν επαιξα σωστα. Οι κανονες δεν μου εγιναν γνωστοι.
Συγγνωμη που σ'αγαπησα τοσο. Και μου ειχες πει να προσεχω.
Ξερω για τι εφαγα τα μουτρα μου,μην ανησυχεις.
Οσο μελοδραματικο και αν ακουστει εγω σ'αγγιξα.Σε ενιωσα.
Και σε εμαθα αγαπη μου. Απο την καλη και απο την αναποδη.
Δεν μπορεσα να αγγιξω τις ευαισθησιες σου.
Καταφερα να σ'εκνευρισω,να σε πονεσω μα οχι να σε κανω να παθιαστεις.
Ισως να μην σου ταιριαζα κιολας,ποιος ξερει?!
Κουραστηκα να λεω αοριστιες.
Η αληθεια ειναι πως μου λειπεις.
Θελω να σε δω. Για ενα βραδυ,για μια ωρα,μια στιγμη.
Και υστερα φυγε ξανα. Μα ελα για μια τελευταια φορα.
Κρατα με στην αγκαλια σου και μιλησε μου.
Δειξε μου τον ερωτα ενα ακομα βραδυ.
Πηγαινε με στον παραδεισο και υστερα στην κολαση οπως εσυ ξερεις.
Θελω να σε δω να νευριαζεις,να ξεσπας,να βριζεις.
Θελω να σε δω να μ'εκδικεισαι.
Θελω να σε δω παθιασμενο και ερωτευμενο.
Θελω να σε ψαξω σε ολη την πολη.
Θελω να πιω νερο απο εκει που θα πλυθεις.
Θελω να σε γδαρω για να πονεσεις.
Θελω να γυρισεις.
Κανε κατι..