Bρεχει και αποψε.
Οι κεραυνοι ανοιγουν τον ουρανο στα δυο.
Καθομαι και απλα περιμενω.
Η βροχη ανακατευεται με τα δακρυα μου.
Οι λυγμοι μου,δεν ακουγονται.
Κανεις δεν με καταλαβε ποτε.
Κανεις δεν με αγγιξε,δεν με ενιωσε.
Ουτε καν εσυ...
Μπηγω τα νυχια στο δερμα μου.
Ποναω και γελαω.
Κανει κρυο.
Τα μαλλια μου ανακατευονται.
Τα ματια μου στεγνωνουν.
Σε βλεπω παντου.
Πισω μου,μπροστα μου,διπλα μου.
Τα ματια σου ειναι κρυμμενα παντου.
Σε καθε στιγμη,καθε λεπτο,καθε λεξη.
Αυτα τα ματια,τα τοσο ομορφα που μοιαζουν ψευτικα.
Σ'αυτα τα ματια εγω πιστεψα.
Για αυτα τα ματια θυσιασα τοσα.
Μεγαλα λογια,που δεν τα λεω για να συγκινησω.
Απλα θυμαμαι.
Καθε αναμνηση εχει ανοιξει μια πληγη.
Μη λες τιποτα αλλο πια.
Παντα ηταν αργα για εμας.
Τα ονειρα για εμας τελειωσανε.
Μια ζωη,αδεια σαν μαυροπινακας.
Με μια κιμωλια λευκη,γραφω με μεγαλα γραμματα τωρα
''ΞΟΦΛΗΣΕ. ΞΟΦΛΗΣΕ. ΞΟΦΛΗΣΕ.''
Τωρα φευγεις.
Εισαι κιολας μακρια.
Σε φωναζω. Σε φωναξα. Θα σε φωναξω.
Δεν μ'ακους? Ή δεν θες να μ'ακουσεις?
Δεν ειναι στο χερι σου,να μεινεις το ξερω.
Σκεφτομαι παραλογα.
Μα ειμαι μια ερωτευμενη κοπελα.
Τιποτα αλλο. Τιποτα παραπανω.
Μην ορκιστεις τιποτα.
Αιωνιες αγαπες και μαλακιες.
Τοσοι τα ειπανε.
Αστα και οπως ερθουν.
Ελπιζω οταν ερθεις,να ειμαι ακομα εδω.
Ελπιζω,οταν φυγεις να μη με ξεχασεις.
-Δεν γυρνουν ξανα,τα ονειρα για μας.-
Να εισαι καλα.
Σ'αγαπησα...
Το ξερεις...?