=|

ΧΑΛΙΑ ΧΑΛΙΑ ΧΑΛΙΑ.
Όλα είναι άσχημα, έτσι μου φαίνονται.
Ουσιαστικά, επειδή δεν σε έχω.
Όχι, όπως θα ήθελα τουλάχιστον.
Και εγώ απλά λιώμα. Και ποιος φταίει?
Εντάξει, ποιος άλλος? Φυσικά εσύ.
Φταις αθελά σου.
Δεν σε κατηγορώ όμως, φυσικά και όχι.
Εσύ ποτέ δεν έφταιξες. Ούτε και εγώ έφταιξα.
Απλά είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι.
Και όσο και αν το λέμε σαν αστείο και γελάμε
είναι κάτι βασικό που πάντα μας χώριζε.
Και θα εξακολουθήσει να μας χωρίζει.
Εσύ έχεις άλλους στόχους, εγώ εντελώς διαφορετικούς.
Ίσως τα δικά μου θέλω να σου φαίνονται τρελά.
Ίσως τα δικά σου θέλω να μου φαίνονται γελοία.
Ο Γιώργος λέει πως οι αταίριαστοι έρωτες είναι οι πιο παθιασμένοι.
Δεν έχει άδικο. Εντάξει, ζήσαμε με πάθος. Ένα χρόνο.
Για την ακρίβεια ένα χρόνο ένα μήνα και κάτι μέρες.
Koυραστήκαμε όμως. Και πολύ αντέξαμε αν θες την γνώμη μου.
Και τώρα λυγίζουμε. Και δεν σε μπορώ να κρατήσω.
Με τι δύναμη να το κάνω? Εμένα ποιος θα με σώσει?
Τέλος πάντων, προσπαθούμε. Πάντα αυτό λέμε.
Προσπαθούμε να φέρουμε πίσω ό,τι νιώθαμε.
Όχι, πως δεν νιώθουμε ακόμα.
Τουλάχιστον για εμένα δεν άλλαξε ό,τι ένιωθα.
Ίσως να μη στο δείχνω όπως θέλεις.
Ίσως να μην σε αντιμετωπίζω, όπως είχες συνηθίσει σε παλαιότερους δεσμούς σου.
Αλλά, διεκδικώ κάτι. Όσο και αν είναι εγωιστικό.
Όσο σ'αγάπησα εγώ, δεν σ'αγάπησε καμία.
Και δύσκολα θα βρεθεί άλλη που να σ'αγαπήσει τόσο.
Και να στο δείξει και τόσο και να σου τα δώσει και όλα.
Γιατί σου τα έδωσα όλα. Ακόμη και τα πιο δυνατά μου συναισθήματα.
Σου τα χάρισα όλα.
Κρίμα, που δεν παραδέχτηκες ποτέ μέσα στην σχέση ότι είμαι κάτι για σένα.
Μονάχα, όταν χωρίζουμε μου λες πολλά ωραία λόγια. Που'ναι πολύ ωραία,ναι.
Αλλά είναι μόνο λόγια.
Και κρίμα γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι σ'αγαπάω.
Κρίμα γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Πάντα ήσουν ανασφαλής και ακόμα είσαι.
Αλλά είσαι εκείνος που φωτίζει τον κόσμο μου.
Πω πω, πόσο δραματικά όλα αυτά.
Και εγώ είμαι καλύτερη στην κωμωδία.
Να'σαι καλά αγάπη μου.
Είτε είσαι κοντά μου, είτε μακριά μου.
Μείνε στο σκοτάδι.
Μονάχα αστραπές να φωτίζουν τον κόσμο σου.