Aποχαιρετισμός.

Απόψε καταρρέω αν και προσπάθησα πολύ για να μη φτάσω ως εδώ.
Μα,πλέον η δύναμη μου έχει εξαντληθεί. Δεν μπορώ να σκεφτώ καν.
Δεν μ'αρέσει να γίνομαι μελοδραματική. Δεν θέλω να με λυπηθείς.
Και κάπου τα κλάμματα και τα παρακάλια,έμαθα να τα θεωρώ και δήθεν. Προσπαθώ να τα αποφεύγω.
Δεν ζητάω και πολλά. Ίσως μόνο να είσαι ο παλιός σου εαυτός.
Εκείνος που αγάπησα,πέρσι τον χειμώνα.
Προφανώς δεν γίνεται.
Εσύ βιάστηκες να φύγεις,πριν καν φτάσουμε στο τέρμα.
Βέβαια,πάντα πίσω γυρίζεις. Μόνο για μια στιγμή.
Έρχεσαι αναστατώνεις τον κόσμο μου και πάλι φεύγεις.
Τι μένει?Τίποτα.
Μόνο πικρές αναμνήσεις. Και ελπίδες που χάνονται ύστερα από την κάθε σου φυγή.
Δεν ξέρω τι περιμένω,αν περιμένω να φανείς. Δεν ξέρω και αν γίνεται πια να γυρίσεις.
Πάντως συνήθισα στην απουσία σου,ίσως και να μπορώ να σε δικαιολογήσω.
Το έβλεπα πως δεν άντεχες,το έβλεπα πως δεν ήθελες καν να σε αγγίζω,το έβλεπα πως με απέρριπτες πολλές φορές με μία σου μόνο ματιά.
Και αν σου λέω πως σε καταλαβαίνω,είναι ίσως γιατί και εγώ έχω νιώσει παρόμοια συναισθήματα.
Σε έχω μισήσει,έχω ευχηθεί να πεθάνεις,σε έχω δει να είσαι λιώμα και να μη κάνω τίποτα για αυτό,μα και εσύ με έχεις δει να είμαι λιώμα και να μη κάνεις τίποτα και εσύ.
Πλέον με πιάνω να νοσταλγώ τα παλιά κάθε βράδυ κοιτώντας φωτογραφίες και νιώθω να χάνομαι.
Θύμαμαι κάθεμια σου κουβέντα,κάθε σου βλέμμα,κάθε σου κίνηση,ακόμα και το αρώμα σου ειναι σαν να πλανιέται ακόμη εδώ.
Όλα ξαναζωντανεύουν μέσα από αυτές τις φωτογραφίες. Που όσο και αν θέλω να τις σχίσω κάτι με κρατάει δεμένη.Ίσως η ελπίδα.
Ίσως τελικά,το λάθος μου να ήταν πως πάντα δικαιολογούσα και στο τέλος σε συγχωρούσα.
Γιατί σ'αγάπησα ξέρεις και πίστεψα στα μάτια σου.
Αυτά τα μάτια σου,που κρύβονται μέσα τους όλες μου οι χαρές και οι λύπες.
Νιώθω πως δεν ήσουν ποτέ ολοκληρωτικά δικός μου.
Ένας χρόνος και ούτε μία στιγμή. Γιατί μπλέξαμε άσχημα.
Ζήλειες,καυγάδες,χάσαμε το νόημα,χάσαμε τον δρόμο.
Σαν ένα όνειρο ανεκπλήρωτο που δεν τ'άγγιξα ποτέ.
Δεν ξέρω. Ίσως να φταίει,τό ότι για σένα δεν ήμουν αρκετή.
Νόμιζα πως ήμουν για σένα,εκτός από σύντροφος και φίλη και αδερφή.
Και πως μπορούσα να σε προστατεύσω και να σε βοηθήσω.
Τελικά όχι. Σήμερα μπορώ να το πω. Ήμουν για εσένα,ότι και οι υπόλοιπες. ΤΙΠΟΤΑ.
Ίσως να σε βάφτισα δικαίως αρχή του τέλους μου. Ίσως.
Κατάφερες να με διαλύσεις.
Να τρομάξουν οι φίλοι με την κατάντια μου,μπορεί και να με λυπήθηκαν.
Και έπιασα και πάτο εξ αιτίας σου,ναι.
Μα,δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπάω.
Γιατί απλά,δεν μπορώ πια να αμυνθώ.
Η λογική κατέρρευσε πολύ νωρίς.
Και εγώ τώρα είμαι εδώ,να προσπαθώ,ούτε που ξέρω για τι.
Για επιβίωση,ίσως.
Κάθε μέρα πεθαίνω και προσπαθώ να βρω διαφυγή σε αγκαλιές άλλων.
Που δεν νιώθουν τίποτα,που δεν νιώθω τίποτα.
Δεν ξέρω τι κάνεις,ούτε πως είσαι.
Αποφεύγω να ρωτώ για εσένα.
Εύχομαι να είσαι σε καλύτερη κατάσταση από εμένα.
Μάλλον είσαι δηλαδή.
Πάντα ήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις λιγότερο συναισθηματικός από εμένα.
Εύχομαι να μπορέσεις να συνεχίσεις την ζωή σου,με μια καλύτερη σχέση.
Να μη μπλεχτείς στις ίδιες παλιοιστορίες.
Στην ίδια αρρωστημένη κατάσταση,μωρό μου.
Μονάχα στην επόμενη κοπελιά σου,να μη φέρεσαι έτσι.
Να είσαι πιο ήρεμος,να μη ζηλεύεις με το παραμικρό.
Να την προσέχεις και αν σου λέει και καμιά βλακεία να μη της επιτίθεσαι αμέσως.
Και αν με ξεχάσεις και αν με ξεπεράσεις,ίσως να'ναι και καλύτερα για σένα.
Και αν δεν είμαι μέσα στα νέα ονειρά σου,ούτε που πειράζει.
Κάποτε έκανες όνειρα για εμάς και μου τα'λεγες. Θυμάσαι?
Μέσα στα μάτια σου,είδα πως μ'αγάπησες. Και χάρηκα,στ'αλήθεια.
Εσύ έπαιξες καλά με εμένα και τον εγωισμό μου.
Και δεν σου κρατάω και κακία,μου έμαθες πολλά.
Εγώ θα προσπαθήσω να ξεμάθω,απ'την αγάπη σου.
Να μάθω να'μαι αυτάρκης.
Στο κάτω-κάτω,σκέψου. Αν εξαιρέσουμε εσένα,τι άλλο μου λείπει?
Τέλος,δεν έχω να ζητήσω συγγνώμη για κάτι.
Μόνο για κάτι απωθήμενα που άφησα να μας διαλύσουν και για κάτι λόγια που δεν σου είπα ποτέ.
Τώρα,όμως είναι αργά.Και δεν ξέρω αν έχει σημασία να απολογηθώ.
Τέλειωσαν όλα αγάπη μου,για μας τους δύο.
Ώρα να φύγουμε,πολύ κάτσαμε.
Θα σε περιμένω όμως,έστω και για μια βραδιά.
Για τον έρωτα που ξεκινά και λήγει σε ένα βράδυ,μόνο γι'αυτό.
Ένα σου ορκίζομαι. Αν συναντήσω καμία περίπτωση σαν την δική σου,θα τον διώξω αμέσως μακριά.
Και που ξέρεις. Ίσως να ξαναζήσουμε στο μέλλον το ίδιο σενάριο.
Μόνο που θα'ναι με διαφορετικούς συμπρωταγωνιστές.
Τι να κάνουμε?Έτυχε....όπως λες και εσύ.
Να προσέχεις.