Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Η μοναξια η δικια μου
ειναι διαφορετικη απο των αλλων.
Διαφορετικη απο την δικια σου,φιλε.
Εχει πλυμμηρισει το δωματιο
φερνοντας σκορπιες αναμνησεις
σαν ξερα φυλλα
που δεν το θες,μα εισβαλλουν
στον τοσο επιτηδευμενα καθαρο χωρο,
το μυαλο μου.
Ξερεις ποσοι περασανε απο την ζωη μου?
Ανθρωποι με την σημασια της λεξης
και ανθρωποι που ηταν στην τελικη κατωτεροι απο ζωα.
Αλλοι υποτιθεται μ'αγαπησαν
αλλοι με μισησανε
αλλοι με προδωσανε.
Πολλοι φυγανε,λιγοι μεινανε
και αλλοι τοσοι, τωρα ερχονται.
Ακομη και τωρα,δεν ειμαι μονη μου
οπως εχεις εσυ την λεξη στο μυαλο σου.
Εχω πολλους γυρω μου.
Μπορω να βρω εναν ωμο να κλαψω
να στηριχτω,να βασιστω.
Αλλα κανεις απο αυτους,δεν ειναι πραγματικα δικος μου.
Και εμενα αυτο μου λειπει.
Ο ανθρωπος ο δικος μου
που θα ανηκει μοναχα σε εμενα βρε αδερφε!
Γιατι αυτον τον ανθρωπο δεν τον εχω.
Και ας υποστηριζεται οτι τον εχω.
Και στο βαθος δεν την γουσταρω την μοναξια
ασχετο ποσοι την επιζητουν.
Αδιαφορω.
Και δεν ειναι λογω φοβου.
Ποτε δεν φοβηθηκα οτι γνωρισα.
Και την μοναξια την γαμημενη
την εχω νιωσει τοσες φορες
που ξερω ολα τα σταδια της.
Αλλοτε λιγοτερο
και αλλοτε περισσοτερο βασανιστικα.
Αλλα η μοναξια με αγανακτει.
Γιατι δεν την αγγιζω
της μιλω μα δεν μ'ακουει
δεν ειναι ανθρωπος,δεν εχει ψυχη.
Ειναι νεφελη.
Και οτι δεν εχει ψυχη,
εμενα μου φαινεται αποκρουστικο.
[Οχι,πως ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη φυσικα]
Και ειναι που λες κατι νυχτες
νυχτες παραλογου ερωτα ή παθους
μοναχικες,παγερες,αδειες
εχοντας εκεινον διπλα μου
που δεν ξερω τι να κανω
με τα παιχνιδακια της μοιρας
Να γελασω ή να κλαψω?
Γιατι,μπορει να τον εχω διπλα μου
και να τον αγαπαω
μπορει να κανουμε ερωτα με παθος
να κοιτιομαστε στα ματια
μα η μοναξια νικαει.
Οχι την αγαπη.
Την αγαπη την νικανε μοναχα τα ονειρα.
Νικαει εμενα και εκεινον.
Νικαει οτι εχουμε,οσα εχουν ειπωθει
οσα εχουν πει τα ματια και οι πραξεις
Γιατι το μεγαλυτερο εμποδιο που υπαρχει αναμεσα μας
ειναι η μοναξια.
Που την εχουμε κανει μπαλακι.
Ποτε την επιζητουμε,ποτε την μισουμε.
Και ποτε συμμαχουμε για να την καταπολεμησουμε
Ολα αυτα σου φαινονται παραλογα
και ουτε που σου ζητω να με καταλαβεις.
Ειμαι παραλογα ερωτευμενη
και παραλογα μονη.
Αυτο θα το καταλαβεις,τουλαχιστον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου