Λαθος Ζαριες

Δεν επαιξα καλα με την ζωη. Μου εδωσε ευκαιριες που τις χαραμισα. Κυριως απο δειλια και απο φοβο μη ξεβολευτω. Γιατι βρε φιλε ,οπως και να το κανουμε το βολεμα ειναι βολεμα. Δεν ηρθα να σου κλαφτω.Δεν ειμαι απο αυτες. Ισως να με θεωρεις ηδη αλητισσα. Στην πορεια θα καταλαβεις ομως οτι λαθος σκεφτεσαι για μενα. Ισα-ισα βρε αδερφε.Απ'τη ζωη μου παραπονο δεν εχω. Εχω την δυνατοτητα να βλεπω τον ηλιο,τον ουρανο,τα αστρα..να ακουω τα γελια,τις φωνες,να γευομαι την αγαπη να νιωθω τον ερωτα. Ειδες?Αθεραπευτα ανοητη.Οχι ρομαντικη.Σου λεω.Ανοητη.
Ομως που λες,ειχα εναν φιλο..τωρα με εχει αφησει. Ηταν απ'τους δηθεν.Ξερεις.Μου ειχε δωσει ομως συμβουλες καλες,κατα καιρους.Που τις εχω φυλαξει σε μια ακρη του νου μου. Μου ελεγε λοιπον πως η ζωη ειναι παιχνιδι.Σαν μονοπολυ.Σε βαζουν σε ενα μερος χωρις να το θες.Αλλα μπορεις να προχωρησεις μπροστα ή και να γυρισεις πισω αναλογα με την θεληση σου.Αν προχωρησεις,θα γνωρισεις κατι καινουριο ισως ομως επικινδυνο ενω αν γυρισεις πισω,θα εισαι ασφαλης.Βολεμενος οπως ελεγα και πριν.Ετσι λοιπον πορευτηκα.Τη ζωη σαν παιχνιδι την ειδα.
Ομως πες,πως εγω δεν ειχα ρεντα.Εχασα πολλες φορες.Εδιωξα ατομα απ'την ζωη μου.Βαζοντας ως ασπιδα μου τις δικες μου αδυναμιες.Προσπαθωντας παντα,να εχω την τελευταια λεξη.Τον τελευταιο λογο.'Η αν θες επειδη εχω και ερωτα μεγαλο με το θεατρο,την τελευταια πραξη.Δεν επαιξα τιμια.Δεν φερθηκα καλα,ουτε στην ιδια την ζωη ουτε και σε ατομα που θα επρεπε να εχω εξυψωσει στα αστρα του δικου μου ουρανου. Ξερεις ρε φιλε,μηπως υπαρχει κανενος ειδους κομπλεξ,που οτι αγαπας το διαλυεις?Γιατι εγω,αυτο κανω.Γνωριζω,συμπαθω,αγαπω,ειρωνευομαι,διαλυω,διωχνω.Και παλι απ'την αρχη.
Μια απορια εχω.Γιατι διελυσα την ζωη μου?Γιατι?
Α.Και καλησπερα σας.
Ελπιζω να εχουμε μια ευχαριστη συμβιωση=)